تشویق

تشويق در کار ارشاد و آموزش‌هاى پيشرفت‌دهنده عبارت است از برانگيختن توجه فراگير به موضوع آموزشى و جلب افکار او به اين امر. انجام چنين امرى ساده نيست؛ بلکه با اعتقاد به نظريات ارائه شده و پس از طى مراحل انگيزش در اموزش‌هاى ترويجى است که مردم منافع خود و مملکت را درک مى‌کنند و مى‌پذيرند که پديدهٔ جديد را بياموزند.

تشويق براى آن است که مردم نسبت به پديده‌هاى جديد و پيشرفت‌دهنده علاقه نشان دهند تا موقعيت خود و جامعه را دريابند و درجهت سازندگى مملکت بکوشند. جلب افکار، درک نيازها، شناخت خواسته‌ها و کشف ضرورت‌ها مى‌تواند در برانگيختن فراگير به‌طريقى مؤثر دخالت داشته باشد. يکى از عواملى که در تشويق فراگيران بسيار مؤثر است، استفاده از محرک‌هاى واقعى و متناسب است. استفاده از مشوق‌هاى کاذب از رسالت و حقانيت کار ارشاد در ترويج به دور است و نفى‌کنندهٔ اقدامات بعدى نيز خواهد بود. با استفاده از مشوق‌هاى کاذب ممکن است برنامه اندکى پيشرفت کند ليکن هرگز فعاليتى مفيد و مؤثر در جهت اهداف ترويج انجام نخواهد شد. از اين رو توصيه مى‌شود که براى جلب افکار و عقايد فراگيران بيشتر به حقايق امر و نمايش واقعيت‌هاى قضيه آن طور که هستند توجه شود که خود بهترين مشوق خواهد بود. اين تشويق آنچنان سازنده است که پيشرفت فرد را تضمين مى‌کند و هر مقدار از اين پيشرفت نيز به نوبهٔ خود مشوقى براى ادامهٔ فعاليت‌ها خواهد بود.