چند اصطلاح و مثل

- سلام سلامتى است.

- سلام مستحب است و جواب آن واجب است.

- به سوى چراغ قسم ^(۱).

(۱) . احترام به فروغ و سلام کردن به چراغ از عادات پيش از اسلام است. فردوسى مى‌گويد:

به رخشنده اختر به تاريک خاک		به جان‌هاى روشن به دل‌هاى پاک
که ما را همه دل پر از مهر تست		همه آروز ديدن چهر تست

و از کتاب ويس و رامين:

کنون من آتش سوزان فروزم		برو بسيار مشک و عود سوزم
تو اينجا پيش دين داران عالم		بدان آتش بخور سوگند محکم

- صدقه رفع بلاست.

- مهمان حبيب خدا است.

- کاسب حبيب خدا است.

- دل به دل راه دارد.

- کى کار شيطان است.

- هر چه خاک او است عمر شما باشد!

- يک نظر حلال است (يعنى بر دختر يا زنى که با او قصد ازدواج دارند يا مى‌خواهند ببينند تا شايد به‌پسندند).

- شب جمعه مرده‌ها آزادند.

- از دندهٔ چپ بلند شده.

- درد و بلاى (فلانى) بخورد به جان فلاني.

- دستش زير سر (فلانى) است.

- تره به تخمش مى‌رود حسنى به باباش.

- مويش را آتش زدند^(۲) .

(۲) . اشاره به قصه سيمرغ و اژدها و داستان زال که سميرغ او را بزرگ مى‌کند و در موقعى که پدرش او را از سيمرغ مى‌گيرد سيمرع يکى از پرهاى خودش رابه او مى‌دهد تا در موقع احتياج آن پر را بسوزاند و سيمرع حاضر بشود.

-هيچ دو نيست که سه نشود ^(۳)

(۳) . مولوى:

اى ضياءالحق حسام‌الدين بيار

اين سوم دفتر که سنت شد سه‌بار

- دهن باز بى‌روزى نمى‌ماند.

- وصيت مبارک است (عمر را زياد مى‌کند).

- چشمم کف پات (براى نظر کردن).

- اندر پس هر خنده دو صد گريه مهيا است.

- شستم خبردار شد.

- عقد پسر عمو و دختر عمو در عرش بسته شده.

- آب نطلبيده مراد است.

- کلاه‌مان توى هم رفت.

- پا توى کفش کسى کردن.

- مگر کله گنجشگ خوردى؟

- خاک مرده دورش پاشيده‌اند.

- در هفت آسمان يک ستاره ندارد.

(صادق هدايت نيرنگستان)