عوارض

سينشى (Synechiae) قدامى يا خلفى که هر دو در يووئيت قدامى رخ مى‌دهند. سينشى قدامى مى‌تواند مانع خروج زلاليه در زاويه اتاق قدامى شده، موجب گلوکوم شود. سينشى خلفى اگر وسيع باشد از طريق بومبه شدن عنبيه سبب گلوکوم زاويهٔ بسته‌ثانوى مى‌شود مصرف زودرس و با دوز بالاى کورتيکوستروئيد و سيکلوپلژيک‌ها احتمال اين عوارض را کاهش مى‌دهد.

التهاب اتاق قدامى و خلفى ممکن است موجب کدورت عدسى شود. در ابتدا اين امر موجب تغيير در عيب‌انکساى (معمولاً به سمت نزديک بيني) مى‌شود. با گذشت زمان کاتاراکت ايجاد شده که درمان آن نيازمند خارج ساختن عدسى است. اين امر تنها پس از کنترل التهاب داخل چشم بايد انجام شود؛ زيرا خطر عوارض حين عمل و پس از آن، در مبتلايان به يووئيت فعال بيشتر است. مصرف شديد کورتيکوستروئيد موضعى و سيستميک معمولاً قبل، حين و بعد از جراحى کاتاراکت ضرورى است.

ادم سيستوئيد ماکولا از عوامل شايع کاهش ديد در مبتلايان به يووئيت است؛ که معمولاً در يووئيت شديد قدامى يا ميانى رخ مى‌دهد. ادم ماکولر مزمن يا عودکننده مى‌تواند سبب نابينائى دائمى شود.

دکولمان شبکيه از نوع تراکشنال، رگماتوژن و يا اگزوداتيو به‌طور ناشايعى در يووئيت خلفي، ميانى يا منتشر رخ مى‌دهد. دکولمان نوع اگزوداتيو نشانهٔ التهاب شديد کوروئيد است و اکثراً در سندرم Vogt -Koyanagi -Harada، افتالمى سمپاتيک يا اسکلريت خلفى رخ مى‌‌دهد.