داری خبر که در غمت از خود خبر ندارم

داری خبر که در غمت از خود خبر ندارم		وز تو بجز غم تو نصیبی دگر ندارم
هستم به خاک‌پای و به جان و سرت به حالی		کامروز در غم تو سر پای و سر ندارم
منمای درد هجر از این بیشتر که دانی		از حد گذشت و طاقت ازین بیشتر ندارم
دردا که بر امید وصال تو در فراقت		از من اثر نماند و ز وصلت اثر ندارم
ای جان و دل ببرده و در پرده خوش نشسته		هان تا ز روی راز نهان پرده برندارم
اشک چو سیم دارم و روی چو زر ازین غم		کاندر خور جمال و رخت سیم و زر ندارم
دارم ز غم هزار جگر خون و انوری را		شب نیست تا به خون جگر دیده تر ندارم