پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
کنترلکنندههای میزان رشد حرکتی در بزرگسالان
کاهش احراء مهارتهاى حرکتى امرى است که در افراد ميانسال و بزرگسال رايج است. اين پديده تا اندازهاى قابل درک و فهم است. در مباحث قبلى شرح داده شد که فرآيند افزايش سن تغييراتى نظير کاهش تودهٔ عضلانى را به همراه دارد، بهويژه هنگامى که بزرگسالان کمتحرک مىشوند، مىتوان حدس زد که چنين تغييراتى بر تودهٔ قسمتهاى مختلف بدن اثر کرده، طبيعت مکانيکى اجراء مهارت را تغيير مىدهد. بهنظر مىرسد در اواخر بزرگسالي، تطابق دستگاه عصبى مرکزى کاهش يافته، زمان عکسالعمل و حرکت نيز با افزايش سن کُندتر مىگردد. تمام عوامل فوق ممکن است الگوهاى حرکت مورد استفادهٔ فرد را تغيير دهد. |
از طرف ديگر، تشخيص اينکه آيا تغييرات فوق اجتنابناپذير است يا در نتيجهٔ کاهش سطح فعاليتها و انتظارات آنها از سطح اجراءهاى خودبهخود مىآيد، کارى دشوار است. شايد ميانسالانى که اعتقاد دارند اجراءهاى حرکتى آنها محکوم به نزول است، در واقع به اين باور خود جامهٔ عمل مىپوشانند؛ در حالى که تحقيقات نشان داده است، تغييرات بدنىاى که با فرآيند افزايش سن همراه است، در بزرگسالانى که بدن خود را آماده و فعال نگه مىدارند و به شرکت در فعاليتهاى بدنى ادامه مىدهند، در حداقل ممکن باقى مىمانند. |
اينکه آيا تغييرات بدنى جزئى از آنقدر مهم است که موجب تغييرات قابل توجهى در الگوهاى حرکت هنگام اجراء آنها شود، هنوز روشن نيست. در تحقيقات در مورد اجراء حرکات بزرگسالان بايد توجه داشت که نتايج اغلب منعکسکنندهٔ قابليتهاى افرادى است که بهعنوان نمونه مطالعه شدهاند. دامنهٔ توانايىهاى يک گروه نمونه از بزرگسالان با گروههاى سنى ديگر متفاوت است؛ براى مثال، يک محقق ممکن است بزرگسالانى را مطالعه کند که در سن پيرى در آسايشگاه به سر مىبرند يا بزرگسالانى که در همين سنين بهطور مستقل زندگى مىکنند و در برنامههاى تمرينى مربوط به سنين خود در جامعه شرکت دارند. مطالعاتى که نزول حرکتى قابل ملاحظه در اجراى اين گروه سنى را نشان مىدهد، ممکن است مبين نوع زندگى غير فعال يا توأم با ناتوانى باشد تا توانايىهاى بالقوهٔ اجراء حرکات در اين دورهٔ سني. |
براى مطالعه اجراءهاى حرکتى بزرگسالان، ديدگاه سيستمهاى پويا مفيد است. مىدانيد که از اين ديدگاه، سيستمهاى مختلف بدن انسان مانند سيستم عصبى يا سيستم عضلانى مىتواند کنترلکنندهٔ ميزان رشد و اجراء باشد؛ يعنى سيستم يا سيستمهايى که کُندترين ميزان رشد را دارد، مىتواند تا رسيدن به سطح رشديِ معيني، از شروع رفتار جديد جلوگيرى کند. در فرآيند افزايش سن، سيستمى که تحليل مىرود نيز مىتواند موجب تغيير رفتار گردد؛ براى مثال، کاهش قدرت عضلانى يا کُند شدن سيستمهاى عصبى تا يک نقطهٔ بحرانى و حساس موجب مىشود که فرد حرکات خود را با سرعت و قدرت کمتر و در دامنهٔ محدودترى اجراء کند. |
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل آمریکا روز معلم رهبر انقلاب معلمان مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس خلیج فارس دولت دولت سیزدهم
زلزله تهران فضای مجازی شهرداری تهران سیل پلیس قوه قضاییه آموزش و پرورش بارش باران سلامت دستگیری وزارت بهداشت
قیمت خودرو خودرو بازار خودرو قیمت دلار قیمت طلا دلار بانک مرکزی سایپا ایران خودرو کارگران روز کارگر حقوق بازنشستگان
مسعود اسکویی تلویزیون رضا عطاران سریال سینمای ایران سینما فیلم دفاع مقدس رسانه ملی
دانشگاه علوم پزشکی انتخاب رشته مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه جنگ غزه فلسطین چین روسیه حماس نوار غزه ترکیه عربستان یمن اوکراین
پرسپولیس فوتبال سپاهان استقلال تراکتور باشگاه استقلال لیگ برتر ایران رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی همراه اول شبکه های اجتماعی دبی اینستاگرام تبلیغات اپل گوگل وزیر ارتباطات ناسا
خواب فشار خون کبد چرب کاهش وزن دیابت ویتامین قهوه داروخانه