سلب‌العشق فادی، حصل‌الیوم مرادی

سلب‌العشق فادی، حصل‌الیوم مرادی		بزن ای مطرب عارف، که زهی دولت و شادی
اذن‌العشق تعالوا، لتذوقوا و تنالوا		هله ای مژده شیرین، چه نسیمی و چه بادی!
کتب‌الروح سراحی الکاس صیاحی		ز تو اندر دورانم، که ره دور گشادی
لخلیلی دورانی، لحبیبی سیرانی		چو جهت نیست خدا را، چه روم سوی بوادی؟!
نه که بر کعبه‌ی اعظم دورانست و طوافی؟		دورانی و طوافی لک، یا اهل ودادی
فتح‌العشق رواقا فاجیبوه سباقا		هله در گلشن جان رو، چو مریدی و مرادی
لتری فیه خمورا، و نشاطا و سرورا		که چنان عیش ندیدی تو از آن روز که زادی
انا قصرت کلامی، فتفضل بتمامی		بگشا شرح محبت هله بر رغم اعادی