ایمنی غیرفعال (Passive immunity)

وقتى پادتن ساخته شده در بدن يک انسان يا حيوان به ديگرى منتقل مى‌شود تا او را در برابر بيمارى‌ها محافظت کند، ايمنى غيرفعال به وجود آمده است. به عبارت ديگر بدن، خود پادتن را نساخته است اما به پادتن ساخته شده و آماده نياز دارد. ايمنى فعال از راه‌هاى زير قابل دستيابى است:

۱. با تجويز ترکيبات حاوى پادتن (ايمون گلوبولين يا آنتى سرم)

۲. با عبور پادتن‌هاى مادرى از جفت. شير مادر نيز پادتن‌هاى محافظت‌کننده دارد (IgA)

۳. با انتقال لمفوسيت‌ها، تا ايمنى غيرفعال سلولى ايجاد شود - اين راه هنوز در دست بررسى است.

ايمنى غيرفعال از جهات زير با ايمنى فعال متفاوت است:

- ايمنى به سرعت ايجاد مى‌شود.

- ايمنى موقت است و تا وقتى باقى مى‌ماند که پادتن‌ها از بدن دفع شوند.

- هيچ آموزشى به سيستم رتيکولوآندوتليال داده نمى‌شود.

ايمنى غيرفعال براى کسانى مفيد است که نمى‌توانند پادتن توليد کنند يا در مواردى که توليد پادتن براى ميزبان طبيعي، بعد از ايمنى فعال، زمان مى‌برد.

ايمون‌گلوبولين طبيعى انسانى

ايمون‌گلوبولين انسانى يک جزء غنى از پادتن است (جزء Cohn II) که از حداقل ۱۰۰۰ اهداء‌کننده به‌دست مى‌آيد. سازمان جهانى بهداشت استانداردهاى محکمى براى تهيه آن وضع کرده است. براى مثال فرآورده بايد، حداقل ۹۰% ‌‌IgG دست نخورده را شامل شود، بايد تا جائى‌که ممکن است عارى از IgGهاى به هم چسبيده و توده شده (aggregated IgG) باشد، همه زيرگروه‌هاى IgG بايد وجود داشته باشند، غلظت IgA بايد پائين باشد و سطح پادتن‌ها بايد حداقل براى دو گونه از باکترى و دو گونه ويروس به حد کفايت باشد و استانداردهاى ديگرى شبيه اينها.

ايمون‌گلوبولين طبيعى انسان براى جلوگيرى از سرخک، در افراد بسيار حساس استفاده مى‌شود و براى مسافران به مناطق آندميک تا سقف ۱۲ هفته از ابتلاء به هپاتيت ‌A جلوگيرى مى‌کند. اين ايمون‌گلوبولين مى‌تواند از طغيان‌هاى (outbreaks) عفونت هپاتيت A در خانواده يا مؤسسات جلوگيرى کند. تا ۱۲ هفته بعد از تزريق ايمون‌گلوبين انساني، واکسن زنده نبايد تجويز شده و اگر واکسن زنده قبلاً تجويز شده است تزريق ايمون گلوبين انسانى بايد دو هفته بعد از تجويز واکسن زنده باشد.