بهار زندانی

بی‌تو ای دل نکند لاله به بار آمده باشد		ما در این گوشه زندان و بهار آمده باشد
چه گلی گر نخروشد به شبش بلبل شیدا		چه بهاری که گلش همدم خار آمده باشد
نکند بی‌خبر از ما به در خانه‌ی پیشین		به سراغ غزل و زمرمه یار آمده باشد
از دل آن زنگ کدورت زده باشد به کناری		باز با این دل آزرده کنار آمده باشد
یار کو رفته به قهر از سر ماهم ز سر مهر		شرط یاری که به پرسیدن یار آمده باشد
لاله خواهم شدنش در چمن و باغ که روزی		به تماشای من آن لاله‌عذار آمده باشد
شهریار این سر و سودای تو دانی به چه ماند		روز روشن که به خواب شب تار آمده باشد