در تضمین مطلع یکی از قصاید سعدی گوید

چه تفاوت کند ار زانکه بیائی بر ما		« بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار»
دست در دامن می زن که از این پس همه روز		« خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار »