برخورد با بیمار

شرح حال

اکثر بيماران بدون علامت هستند. هيپرتانسيون شديد ممکن است منجر به سردرد، خونريزى از بينى و تارى ديد شود.

نشانه‌هائى که ما را به‌سمت انواع ويژه هيپرتانسيون ثانويه هدايت مى‌کند استفاده از قرص‌هاى ضدٌباردارى يا گلوکوکورتيکوئيدها؛ حملات سردرد، تعريق يا تاکى‌کاردى (فئوکروموسيتوم)؛ سابقه بيمارى کليوى يا تروماى شکمى (هيپرتانسيون کليوى).

معاينه فيزيکى

براى اندازه‌گيرى فشار خون از يک کافه (Cuff) با اندازه مناسب استفاده کنيد. (کاف بزرگ براى بازوى بزرگ). فشار خون را در هر دو بازو و يکى از پاها اندازه بگيريد (جهت بررسى کوارکتاسيون). نشانه‌هاى (Sign) هيپرتانسيون عبارتند از: تغييرات شريانچه‌هاى (Arteriole) شبکيه (باريک شدن / دندانه دندانه شدن)؛ برآمدگى (Lift) بطن چپ و شنيده شدن صداهاى A2 و S4. نشانه‌هائى که بر انواع ثانويه هيپرتانسيون دلالت مى‌کند، عبارتند از: چهره کوشينگي، بزرگى تيروئيد، بروئى شکمى (تنگى شريان کليه)، تأخير در نبض شريان رانى (کوآرکتاسيون آئورت).

بررسى آزمايشگاهى

آزمايش‌هاى غربالگرى جهت هيپرتانسيون ثانويه اين آزمايش‌ها بايد در تمام بيمارانى که دچار هيپرتانسيون اثبات شده هستند، انجام شود: ۱. کراتينين سرم، BUN و آزمايش ادرار (بيمارى نسج کليه)؛ ۲. اندازه‌گيرى پتاسيم سرم در حالى‌که بيمار از ديورتيک‌ها استفاده نمى‌کند (در صورت وجود هيپوکالمى بايد بيمار را از نظر هيپرآلدوسترونيسم يا تنگى شريان کليوى بررسى نمود)؛ ۳. راديوگرافى قفسه صدرى (مضرس شدن دنده يا دندانه‌دار بودن قسمت ديستال قوسى آئورت در کوآرکتاسيون آئورت)؛ ۴. الکتروکارديوگرافى (هيپرتروفى بطن چپ مطرح‌کننده مزمن بودن هيپرتانسيون است)؛ ۵. ساير آزمايش‌هاى مفيد غربالگرى خون شامل: شمارش سلول‌هاى خون (CBC)، گلوکز، کلسترول، / ترى‌گليسريد،کلسيم، اسيد اوريک.

ساير بررسى‌ها در صورتى‌که آزمايش‌هاى غربالگرى غير طبيعى باشند يا فشار خون بيمار به درمان با داروهاى ضدٌ فشار خون مقاوم باشد، اين آزمايش‌ها براى تشخيص موارد ويژه ضرورى است: ۱. تنگى شريان کليوي، آنژيوگرافى به کک Mangentic Resononce Angiography) MRI)، تهيه رنوگرام پس از تجويز کاپتوپريل (Captopril Renogram)، اولتراسوند دوگانه کليه (Renal Duplex Ultrasound)، آنژيوگرافى به‌همراه حذف کامپيوترى (Digital Subtraction Angiography)، آرتريوگرافى شريان کليوي، اندازه‌گيرى ميزان رنين وريد کليوي؛ ۲. سندرم کوشينگ: آزمون سرکوب با دگزامتازون؛ فئوکروموسيتوم: جمع‌آورى ادرار ۲۴ ساعته جهت اندازه‌گيرى کاتکول‌آمين‌ها، متانفرين‌ها و اسيد وانيليل ماندليک (Vanillyl Mandelic Acid)؛ ۴. هيپرآلدوسترونيسم اوليه: کاهش فعاليت رنين پلاسما و ترشح بيش از حد آلدوسترون، تغيير هر دو مورد فوق يا افزايش حجم دچار اختلال مى‌شود؛ ۵. بيمارى نسج کليه.