فراهم کردن جائی برای کودکان

الف- پرورشگاه کودکان بى‌سرپرست (Foster home):

کودکانى که خانمانى ندارند يا به‌هر دليل توسط والدين خود مراقبت نمى‌شوند در پرورشگاه نگاه‌دارى مى‌شوند. بررسى‌هاى علمى رفتار بشرى آشکار کرده که مراقبت دسته‌جمعى شمار بسيارى شيرخوار و کودک در مراکز بزرگ مطلوب نيست. در اين مراکز براى کودک فرصت تجربهٔ گرما و محبت خانواده فراهم نمى‌شود و اين براى ايجاد امنيت عاطفى و لازم است و نيز کودک فرصت مشارکت در فعاليت‌هائى که کمک کند تا به شخص لايقى بار آيد نمى‌يابد.

ب- نگهدارى کودکان بدون فرزندخواندگى:

به مراقبت‌هائى اطلاق مى‌شود که براى بزرگ کردن کودکان در جائى جز خانوادهٔ خود آنها است. و اگر خوب مراقبت کنند کودک با احساس امنيت عشق و محبت مورد لزوم بار خواهد آمد.

ج- فرزندخواندگى:

علاوه بر جاهاى کم يا بيش موقتى براى بزرگ کردن بچه‌ها، کودکان به‌صورت قانونى به ‌فرزندخواندگى هم در مى‌آيند. فرزند‌خواندگى قانونى هم براى فرزندان و هم براى پدرخوانده و مادرخوانده حقوق و مسؤوليت‌هائى همانند پدر و مادر طبيعى قائل است. مقررات فرزندخواندگى در کشورهاى مختلف متفاوت است.

د- دارالتأديب (‌Borstal):

پسران بزرگ‌تر از شانزده ساله‌اى که نگه‌داشتن آنها در مدارس دشوار است و يا سابقهٔ خوبى در آنجا نداشته باشد به دارالتأديب فرستاده مى‌شوند. اين گونه مراکز در حد وسط مدارس و زندان بزرگسالان هستند. يک دورهٔ سه ساله اقامت معمول در دارالتأديب به‌عنوان روشى براى آموزش و اصلاح کودک به‌شمار مى‌رود.

هـ- بازداشتگاه:

در بازداشتگاه کودک زير مراقبت پزشک، روان‌شناس و ديگر کارکنان آموزش ديده است و کوشش مى‌شود که رفاه جسمى و عقلى کودک ارتقاء يابد. تعليمات ابتدايى را به کودک آموزش داده، انواع هنرها و کارهاى دستى به او آموخته، بازى‌ها و مسابقه‌ها و فعاليت‌هاى تفريحى برايش ترتيب داده مى‌شود تا وضع جسمى و روحى او بهبود يابد.