بوی وفا ز گلبن عالم نیافت کس

بوی وفا ز گلبن عالم نیافت کس		تا اوست اندر او دل خرم نیافت کس
منسوخ کن حدیث جهان را که در جهان		هرگز دو دوست یک‌دل و همدم نیافت کس
آن حال کز وفای سگی باز گفته‌اند		دیری است تا ز گوهر آدم نیافت کس
در ساحت زمین مطلب کیمیای انس		کاندر خزانه‌ها فلک هم نیافت کس
چندین مگوی مرهم و مرهم که هر که بود		در خستگی فروشد و مرهم نیافت کس
در چار بالش عدم آی از بساط کون		کاینجا دم مراد مسلم نیافت کس
چون قفل و پره آلت بند است روز و شب		زان لاجرم کلید در غم نیافت کس
خاقانیا ز عالم وحشت مجوی انس		کانفاس عیسی از دم ارقم نیافت کس