نحوه برخورد با بیمار

محافظت از راه‌هاى هوائى و کنترل شوک اصول پايه‌اى برخورد با بيمارى است که دچار کاهش سطح هوشيارى است.

اکثر عوارض بعدى کُما را مى‌توان به عدم موفقيت در انجام و پيگيرى همين دو اصل نسبت داد. بيمارانى که به تحريکات پاسخ مى‌دهند و به‌خصوص رفلکس سرفهٔ خوبى دارند، قادر به محافظت از راه‌هاى هوائى خود آنها مى‌باشند. ساير بيماران - در حال کُما يا استوپور - به لوله‌گذارى داخل تراشه يا تراکئوستومى نياز دارند تا ۱. احتمال آسپيراسيون محتويات معده کاهش يابد و ۲. محدوديتى در تبادلات گازى در ريه به‌وجود نيايد.

شوک بايد کنترل شود. يک لولهٔ NG (براى نمونه‌بردارى از داروهاى خورده‌شده و يا براى تخليه محتويات معده که مى‌توانند به‌داخل ريه آسپيره شوند)، و کانولاسيون داخل وريدى جهت تجويز داروها و مايعات و يک کاتتر مثانه براى بررسى تعادل مايعات بدن، از اقدامات اوليه و ضرورى در برخورد با بيمار در حال کُما هستند.