نمونه دوبیتی‌های معاصران

- فريدون مشيرى:

تو که بالابلند و نازنينى		تو که شيرين‌لب و عشق‌آفرينى
کنارم لحظه‌اى بنشين، چه حاصل		کنارم لحظه‌اى بنشين، چه حاصل
به دريا شکوه بُردم از شب دشت		وز اين عمرى که تلخِ تلخْ بگذشت
به هر موجى که مى‌گفتم غم خويش		سرى مى‌زد به سنگ و بازمى‌گشت

- هوشنگ، ابتهاج (هـ.الف.سايه):

نگاه چشم بيمارت چه خسته است		کبوتر جان! که بالت را شکسته است؟
کجا شُد بال پرواز بلندت؟		سفيد خوشگلم! پايت که بسته است؟
شکفتى چون گُل و پژمردى از من		خزانم ديدى و آزردى از من
بد آوردى، وگرنه با چنين ناز		اگر دل داشتم، مى‌بردى از من
چونى، مى‌نالم از داغ جدائى		دريغا اى نسيم آشنائى
چنان گشتم غبارآلود غربت		که نشناسم که خود بودم کجائى

- کسرائى:

من و تو ساقهٔ يک ريشه هستيم		نهال نازک يک بيشه هستيم
جدائى‌مان چه بار آورده بنگر		شکسته از دم يک تيشه هستيم!
دو تا آهو ازين صحرا گذشتند		غمين خاموش بى‌پروا گذشتند
ازين صحراى بى‌حاصل دو آهو		کنارِ هم ولى تنها گذشتند!

- تيمور گرگين:

'نى' چوپان صحراهاى تفته		به اوج غم رسيده رفته رفته
خداوندا! بگو باران ببارد		که 'چوپان' با 'نى' اش آتش گرفته
دلم مى‌خواد که ابر آسمون شى		گُل ابريشم رنگين کمون شى
برى پيش خدا با اسب بادى		خطى آرىّ و با من مهربون شى
به هر کس مى‌رسى، دل مى‌فروشى		چه بى‌حاصل، چه غافل مى‌فروشى
به من تا مى‌رسى از چيست آخر		که ذرّه ذرّه مشکل مى‌فروشى؟
درين دنيا به هر کس يار دادند		يکى را گُل يکى را خار دادند
ولى بستند چشم دلبر، آنگاه		به عاشق فرصتِ ديدار دادند!

- محمد کلانترى (پيروز):

دلم از دست غم درياى خونه		تن بيمار يار مهربونه
من او را پروراندم روى دامن		ولى او همدم نامردمونه!

- صادق همايونى:

دلم ميخات بشم رنگ لب تو		دلم ميخات بسوزم از تب تو
دلم ميخوات بشم همرنگ مهتاب		بريزم روى موى چون شب تو

- منوچهر نيستانى:

گل سرخ و سفيدم جات خالى		به هر باغى رسيدم جات خالى
ميون گندماى خوشه کرده		ترا گشتم نديدم جات خالى

(ترانه و ترانه‌سرائى در ايران)