عقربها آراکنيدهاى خرچنگى شکلى هستند که مىتوانند زهر را از نيش انتهاى دم خود تزريق کنند. آنها تنها وقتى به انسانها نيش مىزنند که مورد مزاحمت آنها قرار گرفته باشند. نيش عقرب دردناک است ولى نسبتاً بىخطر است و بايد از مسموميتهاى بالقوه کشندهاى که بهوسيله تقريباً ۳۰ گونه از تقريباً ۱۰۰۰ گونه شناخته شده عقرب که سالانه موجب بيش از ۵۰۰۰ مرگ در سراسر جهان مىشوند، توليد مىشود، افتراق يابد. در آمريکا تنها عقرب Bark (سانتروروئيدس اسکولپتوراتوس يا C. اگزيلىکودا) بالقوه کشنده است. C. اسکولپتوراتوس به رنگ زرد - قهوهاى است و تقريباً ۷ سانتىمتر طول دارد. محل گزيدگى معمولاً همراه با تورم کمى است ولى درد، پاراستزي، و هيپراستزى بهوسيله زد روى ناحيه مبتلا تشديد مىشود. در عرض چند ساعت ديسفوکسيون اعصاب کرانيال و افزايش تحريکپذيرى عضله اسکلتى ايجاد مىشود. بيماران با بىقراري، تارى ديد، حرکات غيرطبيعى چشمها، آبريزش شديد از دهان، اشکريزش، رينوزه، لکنتزبان، تعريق، تهوع، استفراغ، و اشکال در کنترل ترشحات بدن مراجعه مىکنند. عوارض شامل تاکياردي، آريتمي، هيپرتانسيون، هيپرترمي، رابدوميوليز، و اسيدوز مىباشد. تظاهرات بيمارى پس از تقريباً ۵ ساعت به حداکثر مىرسند و در مدت يک يا دو روز تخفيف مىيابند.
|