تغییر رنگ (لکه‌های رنگدانه‌ای قهوه‌ای ناشی از آفتاب)

اين عارضه که به غلط به آن 'لکه‌هاى کبدي' يا 'لکه‌هاى پيري' مى‌گويند، لکه‌هاى کوچک زرد: قرمز، برنزه، يا قهوه‌اى رنگ هستند و در نواحى‌اى که بيشتر در معرض نور خورشيد قرار دارند، (مثل صورت، پشت دست‌ها، بازوها، شانه‌ها و پشت) يافت مى‌شوند. اين ضايعات در اثر توليد موضعى و بيش از حد ملانوسيت‌ها (سلول‌هاى سازندهٔ رنگدانه) ايجاد مى‌شوند. اندازهٔ اين ضايعات از يک هشتم اينچ تا حدود يک اينچ متفاوت است و شکل آن مى‌تواند گرد، بيضوى يا نامنظم باشد. حدود اين ضايعات کاملاً مشخص است و آنها نيز مانند کک و مک (که به آن شباهت دارند) برجسته نيستند. اين لکه‌ها معمولاً برخلاف کک و مک در اثر مواجهه با آفتاب تيره‌تر نمى‌شوند و همان‌طور که انتظار مى‌رود به کرم‌هاى روشن‌کننده نيز پاسخ نمى‌دهند. اين عارضه به اين علت لکه‌هاى کبدى نام‌گذارى گرديد که زمانى تصور مى‌شد با بيمارى کبدى همراه است. اين طرز فکر درست نيست و اين عارضه پيش سرطانى نيز نمى‌باشد. اين لکه‌ها بعد از ۴۰ سالگى شايع هستند و بين افراد داراى پوست روشن شيوع بيشترى دارند، و در ميان خورشيدپرستان بارزتر هستند.

اين ضايعات به‌تدريج ايجاد مى‌شوند. اگر متوجه تغييرات سريع شديد يا هرکدام از لکه‌ها برآمدگى پيدا کرد، به پزشک مراجعه کنيد. اخيراً نشان داده شده است که داروى ضد آکنهٔ ترتينوئين (رتينA) در صورتى‌که به ‌مدت چند ماه مصرف شود، مى‌تواند در برطرف کردن لکه‌هاى کبدى مؤثر باشد. اگرچه اين دارو براى اين منظور مورد تأييد قرار نگرفته است ولى در مورد آن از پزشک نظرخواهى کنيد. در غير اين‌صورت تنها کارى که مى‌توان در مورد اين لکه‌ها انجام داد، پوشاندن آنها با آستين‌ها و يقه‌هاى بلند است (کارى که اگر زودتر انجام مى‌شد، در مراحل اوليه جلوى اين عارضه گرفته مى‌شد).