ویژگی‌های ایدهٔ نو

مى‌توان ايدهٔ جديد را به‌شرط آنکه داراى خصوصيات عمومى زير باشد در محدودهٔ فعاليت ترويجى اشاعه داد:

۱- مورد نياز واقعى مردم در حرفه و زندگى روزمره باشد.

۲- تناقصى با اعتقادات زندگى‌ساز و فرهنگ مردم منطقه نداشته باشد و بر اعتقادات صحيح و درست تأکيد کند.

۳- مطابق با موقعيت، خصوصيات و امکانات مردم و منطقه باشد.

۴- منافع مردم منطقه را تضمين کند يعنى در جهت منافع آنى و آتى مردم باشد.

۵- قابليت رقابت با روش‌هاى مشابه موجود را داشته باشد و نتايج بهترى ارائه کند.

۶- پيشرفت‌هاى حاصل از آن ايده به‌خوبى مشهود و قابل مقايسه باشد.

۷- در جهت يارى رساندن به مردم و توانا ساختن آن در يارى کردن به ديگران باشد يا به‌عبارت ديگر در جهت حل مشکلات مردم باشد.

۸- هدف مشخصى داشته باشد و اين هدف به وضوح قابل احساس و مورد پذيرش مردم باشد.

۹- نفى‌کنندهٔ فعاليت‌هاى ارزشمند موجود نباشد، مردم را در دست‌يابى به موقعيتى بهتر تشويق کند.

۱۰- با امکانات، توانائى‌ها و مهارت‌هاى مروج مطابقت داشته باشد.

۱۱- مورد پذيرش مروج و رهبران محلى باشد.

۱۲- اگر براى دوره‌اى کوتاه و موقت در نظر گرفته شده است نبايد به دگرگونى وسيع در کار و زندگى مردم نياز داشته باشد.

۱۳- نتايج حاصل به فعاليت و انرژى مورد لزوم جهت تغيير و تثبيت مطابقت داشته باشد.

۱۴- با روندها و خط‌ مشى‌هاى سازنده ممکلتى مطابقت کامل داشته باشد.

۱۵- امکانات و شرايط لازم جهت برقرارى و اشاعهٔ آن قابل تأمين باشد.

۱۶- کاربرد عملى داشته باشد و کمتر به مهارت‌هاى آموزشى و مطالعاتى فراگير متکى باشد.

۱۷- براساس واقعيات تجربه شده و آزمايش شده تنظيم شده باشد.

۱۸- در مجموع مردم را به‌سوى وضعيتى ايده‌آل سوق دهد.

۱۹- خصوصياتى داشته باشد که مردم را در پذيرش خود تشويق کند.

۲۰- حس رقابت در پيشرفت را در مردم برانگيزد.

۲۱- خودآموزى و ديگرآموزى را تشويق کند.