پاتوژنز

اين فرضيه که پانکراتيت در اثر هضم آنزيمى غده بروز مى‌کند با يافتن آنزيم‌هاى پروتئوليتيک در مايع آسيت و مقادير زيادى از فسفوليپاز A و ليزوليستين در بافت پانکراس که از مبتلايان به پانکراتيت حاد تهيه شده، تائيد مى‌شود.

فسفوليپاز A، در حضور مقادير کمى از نمک‌هاى صفراوي، به فسفوليپيدهاى آزاد (نظير لسيتين) و فسفوليپيدهاى متصل به غشاهاى سلول حمله برده و ترکيبات بسيار قوى 'ليزو' ايجاد مى‌کند. ليزولسيتين، که محصول اثر فسفوليپاز A بر لسيتين صفراوى است، و خود فسفوليپاز A، به کمک نمک‌هاى صفراوى پانکراتيت نکروزان شديدى ايجاد مى‌کنند.

الاستاز، که هم الاستوليتيک و هم پروتئوليتيک است به‌شکل غيرفعال ترشح مى‌شود. از آنجا که الاستاز مى‌تواند ديواره‌هاى عروق خونى را هضم کند، به‌نظر مى‌رسد که در پاتوژنز پانکراتيت هموراژيک نقش مهمى داشته باشد.