این همه مستی ما مستی مستی دگرست

این همه مستی ما مستی مستی دگرست		وین همه هستی ما هستی هستی دگرست
خیز و بیرون زد و عالم وطنی حاصل کن		که برون از دو جهان جای نشستی دگرست
گفتم از دست تو سرگشته‌ی عالم گشتم		گفت این سر سبک امروز ز دستی دگرست
تا صبا قلب سر زلف تو در چین بشکست		هر زمان بر من دلخسته شکستی دگرست
کس چو من مست نیفتاد ز خمخانه‌ی عشق		گر چه در هر طرف از چشم تو مستی دگرست
تا برآمد ز بناگوش تو خورشید جمال		هر سر زلف تو خورشید پرستی دگرست
چون سپر نفکند از غمزه‌ی خوبان خواجو		زانکه آن ناوک دلدوز ز شستی دگرست