دنیای وارونه، مردان بیهوده

جوانان ایتالیایی تا اواسط دهه چهارم زندگی در خانه پدری می مانند و ترجیح می دهند کنار مادرانشان زندگی بی دغدغه ای پشت سر بگذارند. مادران این پسران با محبت از خصوصی ترین اسرار زندگی پسر و عروسشان اطلاع دارند «آندره آ» یک رمی است و اعتقاد دارد فوتبالیست های این شهر و به طور کلی سراسر ایتالیا هنوز مرد نشده اند. «کوریره دلواسپورت» اهالی توپ گرد در سرزمین چکمه ای را عده ای جوان با کفایت می داند که به همسران خود اجازه کار در بیرون منزل را می دهند. این افراد علاقه دارند پس از فراغت از کار، پا روی پا بیندازند و اطرافیانشان را عده ای شهروند درجه دوم بنامند. کاپلو هم چنین شخصیتی دارد؟ «دن فابیو» نه فقط به خاطر قبول سکان هدایت تیم ملی انگلستان بلکه به دلیل دارا بودن یک روحیه خاص، نمونه کامل ایتالیایی مغرور محسوب می شود؛ خوش تیپ، با اعتماد به نفس و مشتاق پیروزی. او بیشتر شبیه هنرپیشه ها است.
باید ببینید فابیو چگونه مشتریانش را با جمله «باشه! حتماً» راضی می کند. مربی سابق رم، میلان و یووه یک مرد کامل محسوب می شود و آنقدر کنار «لورا» همسر ۴۰ ساله خود شاد نشان می دهد که حاشیه سازان و روزنامه های زرد از ایجاد هیاهو در اطراف آنها عاجز مانده اند! کاپلو جاز می نوازد، به ساحل می رود، کتاب های فلسفی می خواند، عبادت می کند و از تماشای بناهای باستانی رم غرق لذت می شود. آیا این موضوع نمایانگر تفاوت او با سایر ایتالیایی ها است؟ در روزگاری که نشانی از مردانگی در فوتبال ایتالیا دیده نمی شود، مردی به نام سیلویو برلوسکنی از دیرباز به فکر ایجاد یک امپراتوری بزرگ بوده است. چشم های دروغگوی شوالیه، ناخودآگاه انسان را به خنده می اندازد. همسر او حصاری روی قلب رئیس میلان کشیده و اجازه نمی دهد برلوسکنی وارد حاشیه شود. شرم و حیای «سیلویو» در این روزهای واپسین زندگی اش جالب توجه به نظر می رسد!
اما کاپلو...او زاده شده تا ستایشگر کارهای دیگران باشد و در درجه دوم با ژست های آنچنانی توجه رسانه های گروهی را جلب کند. دلیل این موضوع خیلی ساده به نظر می رسد؛ مادر فابیو (درست مانند تمام فوتبالیست های سرزمین چکمه ای) چنین خواسته ای را تحمل کرده است! در ایتالیا، زندگی فوتبالیست ها به شرایط خانوادگی آنها بستگی دارد و در این راستا اصلاً عجیب نبود چندی پیش فابیو کاناوارو از فدراسیون فوتبال ایتالیا درخواست کند از حضور خانواده بازیکنان در اردوی تیم ملی ممانعت به عمل آورد چون امکان دارد یک دعوای خانوادگی در شب قبل از یک مسابقه بزرگ، روحیه بازیکنان را کاهش دهد! وابستگی پسران ایتالیایی به مادرانشان هنگام ابراز نگرانی «اویلانا توتول» مادر ۸۵ ساله کاپلوی ۶۱ ساله بابت آینده فرزندش جلوه ویژه ای یافت! رسانه های سرزمین چکمه ای گزارش داده اند «اویلانا» در پاریس، جایی نزدیک مرزهای اسلوونی همراه دخترش «بیانکا» برای سلامتی پسر خانواده دست به دعا برداشتند. مادر «دن فابیو» گفته پیروزی تیم پسرش، سرافرازی وی را در پی دارد و سرافکندگی فابیو، موجبات ناراحتی او را فراهم می آورد.
ادامه اظهارات مادر کاپلو را بخوانید: «فابیو مرد شده و می تواند روی پای خود بایستد، با این حال دوست دارم کنار ما بماند و ایتالیا را ترک نکند. پسر من یک فرشته است. او باید از خودش مراقبت کند اما توجه داشته باشید مادر همیشه مادر است و فرزند همواره فرزند باقی می ماند. تابستان امسال مانند همیشه مشتاقانه منتظر بازگشت او به خانه خواهم ماند.» جوانان ایتالیایی تا اواسط دهه چهارم زندگی در خانه پدری می مانند و ترجیح می دهند کنار مادرانشان زندگی بی دغدغه ای پشت سر بگذارند. مادران این پسران با محبت از خصوصی ترین اسرار زندگی پسر و عروسشان اطلاع دارند.خب! شاید تصور کنید نوشتن از چنین مسائلی چندان جالب نیست اما باید بدانید در سرزمین لاجوردی دانستن نام رئیس جمهور به اندازه تماشای برنامه های تلویزیونی اهمیت ندارد. این مسائل از کمرنگ شدن آرمان های مردانه در ایتالیا ناشی می شود. به گفته «اما بونینو» رئیس سابق کمیسیون اروپا و رئیس فعلی تجارت بین المللی، ۱۱ درصد اعضای پارلمان ایتالیا را خانم ها تشکیل می دهند؛ اتفاقی مشابه آنچه از ۳۰ سال پیش رخ می دهد. آمار کار بیرون از منزل زنان کاهش یافته چون تربیت بچه ها در اولویت قرار گرفته و نوجوانان ترجیح می دهند پس از صرف نهار دست در دست والدین خود به خانه بروند. مردان ایتالیایی خیلی هم بد جنس نیستند اما احتمال سر برآوردن یک نسل بهتر چیزی در حد صفر است.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی