نگاهی به حواشی سریال بزنگاه «کرج» همچنان پایتخت ایران است!

«بزنگاه» اگرچه برای رضا عطاران، گامی رو به جلو محسوب نمی شود، اما شایسته آن هم نیست که آماج انواع انتقادهای نابجا قرار گیرد.
نگاه اول به اظهار نظر «شورای نظارت بر صدا و سیما» بر می گردد. بدیهی است که «شورای نظارت بر صدا و سیما» وظیفه ای کلا ن و سیاستگذار می تواند داشته باشد، اما خود این شورا با انتقاد از سریال «بزنگاه» و ضرورت بازنگری در قسمت های پخش نشده از سریال، عملا جایگاه خود را تنزل داده است! شاید مدت هاست که در رسانه های گروهی، از این شورا کمتر حرفی به میان آمده است اما ناگهان اظهار نظری از شورا رسانه ای می شود، آن هم درباره جزئی از یک شبکه تلویزیونی، گویی سایر سریال ها و شبکه ها هیچ مشکلی ندارند و مشکل ماه مبارک رمضان امسال در تلویزیون، تنها و تنها در «بزنگاه» خلا صه می شود! به قول سعید ابوطالب عزیز، نظارت باید پیش از ساختار یک برنامه صورت گیرد نه در مرحله پخش آن.
به هر حال اظهار نظر اخیر این شورا چیزی جز پذیرش عدم تاثیرگذاری کلا ن در صدا و سیما تلقی نمی شود که این خود جای تاسف دارد!
نگاه دوم به همکارانم در مطبوعات و رسانه ها بر می گردد که بعضا انتقادهایی از سریال را مطرح می کنند.
در این باره به دو نکته می توان اشاره کرد. نکته اول آن است که ماه مبارک رمضان به عنوان عید عمومی و جشن عمومی مسلمانان شناخته می شود و لا زم است تا رسانه ملی هم همگام با این جشن، برنامه هایی آسان فهم و طنز آلود به مخاطب عرضه کند. در یک کلا م می توان گفت سریال های ماه مبارک رمضان باید عاری از واژه های به اصطلا ح «قلمبه سلمبه» باشد، بلکه باید روان، شاد و کمک کننده به فضای جشن عمومی در جامعه ساخته شود. به جرات می توان گفت سریال های رضا عطاران در ماه مبارک رمضان، عموما سعی می کنند روان، شاد و کمک کننده به فضای جشن عمومی در جامعه باشند و البته باز هم سعی می کردند در مسیری غیرمستقیم، برخی از آموزه های دینی را نیز به مخاطب یادآوری کند که این مساله در «بزنگاه» به سوی یادآوری معضلا ت اجتماعی به ویژه بحث اعتیاد رفته است.
و اما نکته دوم آن است که برخی از انتقادها، به سرعت این نکته را مطرح می سازند که «طنز با هجو فرق دارد» اما اگر از همین دوستان بپرسید که «طنز» و «هجو» را تعریف کنند، در آن می مانند!
نگاه سوم به عکس العمل مدیران صدا و سیما به ویژه مدیر محترم شبکه سه سیما برمی گردد. مدیر شبکه سه سیما در پاسخ به این انتقادها، از آنان خواسته است که نیمه خالی و نیمه پر لیوان را با هم ببینند. در حقیقت، او به درستی این نکته را به ما که خود را منتقد می دانیم، گوشزد کرده است که نقد یعنی چه؟ بعید است که همکاران من تذکر به جای مدیر شبکه ۳ را قبول نداشته باشند اما این که چرا در عمل به آن پایبند نیستند، تنها یک پاسخ می تواند داشته باشد و آن این است که آن ها بیش از آن که به «نقد» فکر کنند به «کوبیدن» فکر می کنند و استفاده از واژه هایی چون «سریال آبکی»، «سریال کم عمق» و... نشان دهنده همین است! معلوم نیست «سریال عمیق»(!) کدام است که برخی به دنبال آن هستند و این درحالی است که اصلا فضای جشن گونه ماه رمضان با سریال های به اصطلا ح عمیق جور درنمیآید.
به هر حال تنها می توان امیدوار بود که مدیران صدا و سیما در برابر این «کوبیدن ها» مقاومت کنند و کمتر محافظه کار باشند.
«بزنگاه» با تیتراژ ابتدایی کم نظیر خود- که معلوم نیست چرا اخیرا با موسیقی همراه شده است - به همراه بازی های روان و متن شاد و طنزآلودش، باز هم رتبه اول یا دوم سریال های امسال را کسب خواهد کرد حتی اگر برخی این پیشتازی را برنتابند.
البته می توان گفت عدم به تصویر کشیدن یک خانواده الگو در سریال، بزرگترین نقطه ضعف آن است »که شاید تا قسمت های پایانی، این نقیصه هم جبران شود.

نویسنده : حسن حائری

منبع : روزنامه مردم‌سالاری