از ۱۷ شهریور تا ۲۲ بهمن

▪ ۱۷ شهریور۱۳۵۷ : از بامداد امروز شهر تهران به صورت یک قلعه نظامی درآمد اما مردم در شرق تهران به خیابانها ریختند و به سمت میدان ژاله حرکت کردند و چون متفرق نشدند دستور حمله صادر شد و قریب دو ساعت میدان ژاله و خیابانهای اطراف آن به میدان جنگ تبدیل شد. مقامات دولتی تعداد کشته‌شدگان را ۹۵ و مجروحین را ۲۵۰ نفر برآورد کردند در حالی که رقم واقعی بسیار بالاتر بود. بعدها این روز جمعه سیاه نام گرفت.‌
▪ ۲ مهر۱۳۵۷: دولت عراق محدودیت‌هایی برای امام خمینی در نجف ایجاد کرد.
▪ ۱۳مهر ۱۳۵۷: دولت عراق امام خمینی را به کویت انتقال داد اما کویتی‌ها از پذیرفتن ایشان خودداری کردند لذا ایشان به نجف بازگردانده شدند.
▪ ۱۴ مهر۱۳۵۷ : آیت الله خمینی به پاریس نقل مکان کردند و در دهکده نوفل لوشاتو سکونت گزیدند. این حرکت دولت عراق موجب اعتراض علما و شیعیان شد.
▪ ۲۸مهر ۱۳۵۷ :عکس شاه و فرح در تمام ادارات و دوایر دولتی از دیوارها به پائین کشیده شد.
▪ ۹ آبان۱۳۵۷: دکتر سنجابی نتیجه گفتگوهای جبهه ملی با امام خمینی را اعلام کرد. وی در مورد نتیجه گفتگوها گفت ما با حضرت آیت الله مخالفتی نداریم ولی حکومت اسلامی را از راه انتخابات آزاد می‌خواهیم.
▪ ۱۳ آبان۱۳۵۷ : دانشگاه تهران شاهد بزرگترین تظاهرات دانشجویان بود. در نتیجه درگیری دانشجویان با مامورین چند نف به قتل رسیدند.تلویزیون به پخش صحنه های درگیری ‌های دانشگاه مبادرت کرد و مردم و بعضی از مقامات بسیار تحت تاثیر قرار گرفتند. دکتر قاضی شریعت پناهی وزیر علوم در پی نمایش فیلم از سمت خود کناره‌گیری کرد.
▪ ۱۴ آبان۱۳۵۷ :جعفر شریف امامی نخست وزیر سرانجام در مقابل مشکلات فراوان و وخامت اوضاع از نخست وزیر کناره‌گیری کرد و پس از ۷۰ روز صدارت با یک بیلان بسیار منفی و وحشتناک خود را از مهلکه نجات داد.
▪ ۱۵ آبان۱۳۵۷: شاه یک دولت نظامی تشکیل داد و ارتشبد غلامرضا ازهاری رئیس ستاد بزرگ را در راس آن قرار داد.
▪ ۱۰ آذر۱۳۵۷ :حرکت ابتکاری مردم با رفتن پشت بام و گفتن تکبیر الله اکبر آغاز گردید و دولت نظامی را سخت به وحشت انداخت.
▪ ۱۱ آذر ۱۳۵۷: امام خمینی از سربازان خواستند تا از سربازخانه‌ها فرار کنند.
▪ ۲۰ آذر ۱۳۵۷: اکثر مردم عزادار در روز عاشورا در حالی که پلاکاردهایی با مضمون سیاسی داشتند به سمت میدان آزادی حرکت کردند.
▪ ۳دی۱۳۵۷: گفته شد ازهاری در اثر سکته قلبی در بیمارستان بستری است.
▪ ۷ دی۱۳۵۷: شاپور بختیار از سران جبهه ملی و حزب ایران به توصیه سپهبد مقدم رئیس ساواک در کاخ نیاوان با شاه ملاقات کرد و شاه به وی تکلیف نخست وزیری کرد.
▪ ۹ دی۱۳۵۷: به دنبال پذیرفتن نخست وزیری توسط بختیار جبهه ملی طی اعلامیه‌ای وی را از جبهه اخراج کرد همین طور حزب ایران او را از ریاست حزب کنار گذاشت.
▪ ۱۴دی ۱۳۵۷: ارتشبد غلامعلی اویسی فرماندار نظامی تهران و فرمانده نیروی زمینی از سمت‌های خود استعفا داد و ایران را ترک کرد.
▪ ۱۶ دی۱۳۵۷: امام خمینی دولت بختیار را رد کردند و مردم را توصیه به ادامه راه نهضت نمودند.
▪ ۱۷دی ۱۳۵۷: در اجرای دستور امام بعضی از وزارتخانه‌ها وزرای جدید را به وزارتخانه راه ندادند. وزیر اطلاعات به جای وزارتخانه به روزنامه اطلاعات رفت.
▪ ۱۸دی ۱۳۵۷: ارتشبد فریدون جم وزیر جنگ از کشور فرار کرد.
▪ ۲۳ دی۱۳۵۷: شاه اعضای شورای سلطنت را تعیین کرد.
▪ ۲۶دی۱۳۵۷ : شاه و فرح فرودگاه مهرآباد را ترک کردند. شاه هنگام خروج گریان بود.
▪ ۱۱بهمن ۱۳۵۷: آمریکایی‌ها با شتاب فراوان ایران را ترک کردند.
▪ ۱۲بهمن۱۳۵۷ : امام خمینی پس از ۱۵ سال دوری از وطن در میان استقبال جمعیتی متجاوز از سه میلیون نفر به ایران بازگشتند.
▪ ۱۶بهمن۱۳۵۷: امام خمینی مهندس مهدی بازرگان را به عنوان رئیس دولت موقت تعیین کردند.
▪ ۱۹ بهمن ۱۳۵۷: گروه کثیری از همافران و پرسنل نیروی هوایی به منزل امام خمینی آمدند و همسبتگی خود را با انقلاب اعلام کردند. همچنین در اجرای خواسته امام مبنی بر اهپیمایی مردم در تایید دولت موقت، میلیون‌ها تن از مردم برای ابراز حمایت از بازرگان به خیابانها آمدند.
▪ ۲۱بهمن ۱۳۵۷: جنگ شدید بین نیروی هوایی و لشکر گارد آغاز شد. افراد نیروی هوایی با کمک نیروهای مردمی توانستند حلقه محاصره لشکر گارد را بشکنند و آنها را عقب برانند.
▪ ۲۲بهمن ۱۳۵۷: به یگانهای نظامی دستور داده شد به پادگانهای خود بازگردند و ارتش اعلام بی طرفی کرد. فرمانداری نظامی نیز آخرین اعلامیه خود را صادر کرد. صدا و سیمای ایران نیز به دست مردم افتاد. صدای انقلاب در روی صفحه تلویزیون نقش بست و بدین ترتیب آخرین سلسله سلطنتی ایران سقوط کرد.

منبع : روزنامه رسالت