بسیار خوشحالم که مربی برزیل نیستم

همه می گویند رونالدینیو یكی از درخشان ترین و فنی ترین بازیكنان جام جهانی پیش رو خواهد بود، اما خود او معتقد است پنج بازیكن دیگر تیم ملی فوتبال برزیل هم می توانند طی این پیكارها كارهای مهم و خاصی را انجام بدهند. كارهایی كه ممكن است برزیل را به افتخار فتح ششمین مقام قهرمانی اش در مهمترین تورنمنت فوتبال جهان برساند. رونالدینیو نه فقط از این پنج بازیكن یاد می كند از خودش هم حرف می زند. اینكه یكی از پنج بازیكن مورد اشاره او (جونینیو پرنام بوكانو) به احتمال قریب به یقین بازی نخست (و حتی مسابقات بعدی) برزیل را بر روی نیمكت شروع خواهد كرد بحثی است مجزا! یادتان باشد، آنچه می خوانید، حرف ها و اظهارنظرهای مرد برتر دو سال گذشته فوتبال جهان است.
● جونینیو
▪ المپیك لیون، ۳۱ سال، ۳۸ بازی ملی، ۴گل
یك «ضربه آزادزن» فوق العاده. فكر نكنید چون او در برخی روزها فقط روی نیمكت می نشیند، ارزش و اعتبار لازم را در برزیل ندارد. برعكس او در تمام زمینه ها خوب كار می كند و مهره ای سرنوشت ساز در لیون است. او از بهترین زنندگان ضربات آزاد در سطح جهان است و در این زمینه فقط بكام و آنری با او برابری می كنند و همچنین خودم! اگر او را بیش از این در تركیب برزیل نمی بینید به این سبب است كه ما بازیكنان توانای متعددی و به خصوص در پست وی (هافبك وسط) داریم. شدت و حدت این قضیه به حدی است كه ما حتی می توانیم به طور همزمان سه تیم ملی هم سطح برای عرضه به میادین جهانی داشته باشیم. این نشان می دهد مربی تیم ملی برای انتخاب تركیب ثابت چقدر مشكل دارد. چیزی كه بسیار خوشحالم شامل من نمی شود، زیرا من مربی برزیل نیستم.
● كاكا
▪ میلان، ۲۳ سال، ۳۳بازی ملی، ۹گل
می دانستم كه او یك ستاره خواهد شد. او در جام جهانی قبلی فقط به مدت ۱۹ دقیقه در برابر كاستاریكا بازی كرد، ولی ما از همان موقع می دانستیم كه او یك ستاره خواهد شد و حتی از قبل از سال ۲۰۰۲ نیز از استعدادهای او باخبر بودیم، زیرا در سائوپائولو بازی های بسیار خوبی را ارائه داده و سپس به میلان كوچ كرده بود. از همان موقع مشخص بود كه او سر از اروپا درخواهد آورد، زیرا بسیار بااستعداد و معلوم بود كه باشگاه های بزرگ از او نخواهند گذشت. با این حال وقتی مستقیماً به سن سیرو رفت، من متعجب شدم زیرا فكر می كردم او ابتدا به یك تیم درجه دوم خواهد پیوست و سپس سر از باشگاهی مثل میلان درخواهد آورد. هر چه هست، او یك بازیكن فوق العاده است. هم یك پاسور عالی نشان می دهد و هم یك تمام كننده مجرب. فراتر از آن می تواند با یك لحظه جرقه زدن كار را به سود تیمش تمام كند. گلی را كه فصل پیش به فنرباغچه در جام قهرمانان اروپا زد، دیدید؟ حتی یك نفر نتوانست طی مسیر با تكل زدن، توپ را از او بگیرد.
● روبینیو
▪ رئال مادرید، ۲۲ سال۱۷،بازی ملی۵،گل
یكی از بهترین جوانان برزیل. او به رغم سن كمش قبل از انتقال به رئال مادرید نیز ستاره ای شناخته شده بود، زیرا در سانتوز بسیار درخشیده و باعث قهرمانی این تیم در لیگ برزیل شده بود. همان طور كه درباره كاكا گفتم، انتقال بی واسطه و مستقیم او به باشگاهی بزرگ (رئال) برای من جای تعجب داشت اما هر بازیكنی باید راه مخصوص خود و آنچه را كه صلاح می داند و به نفع اوست طی كند.
خود من وقتی به اروپا آمدم و عضو پاری سن ژرمن شدم، روزهای سختی را گذراندم، ولی همان انتقال نه چندان موفق سبب شد در انتقال بعدی ام (كه به بارسلونا بود) توفیق بیشتری كسب كنم و از مشكلات اولیه بری و دور باشم. باور خودم این است كه اگر مثل روبینیو و كاكا مستقیماً به یك باشگاه بزرگ می پیوستم، موفقیت كنونی ام را نمی داشتم. در مجموع اعتقاد دارم كه روبینیو از مستعدترین جوانانی است كه طی سال های اخیر در فوتبال برزیل ظهور كرده است.
● امرسون
▪ یوونتوس، ۳۰ سال۷۱،بازی ملی، ۶گل
انرژی بی پایان. قبل از این كه به اروپا برود و عضو بایرلوركوزن شود و از آنجا به كالچو انتقال یابد، بازی های او را در تیم «گره میو»ی برزیل می دیدم و تحسین می كردم و آن تحسین هنوز هم ادامه دارد. در تیم ما فقط قابلیت های تهاجمی مورد توجه قرار می گیرد، اما كار او به عنوان یك هافبك دفاعی و توپ نگهدار فوق العاده است و كمتر از كار حمله وران ما ارزش ندارد و تاثیر و سهم این خصلت ها برای تیم برزیل بسیار مهم است.
هیچ گاه ارزش های امرسون به حد كافی مورد توجه و تحسین قرار نگرفته ولی ما او را به خاطر رفت و برگشت های فراوان در زمین و انرژی بی پایانش پوما می نامیم. اگر یوونتوس دو سال پیاپی اسكودتو را برده به خاطر دوندگی های بی امان اوست و این امر باعث می شود فضای كافی برای یاران وی در زمین ایجاد شود. او هر دو سال یك بار یك گل هم می زند اما به اندازه یك سال سر ما را بر سر این قضیه می خورد!
● لوسیو
▪ بایرن مونیخ، ۲۸ سال۴۹،بازی ملی، ۲گل
مرد آلمانی. او هم مثل من و برخلاف امرسون از اعضای تیم فاتح جام جهانی ۲۰۰۲ است و تجربه این كار را دارد. تفاوت تیم فعلی برزیل بر تیم سال ۲۰۰۲ ما در این است كه نفراتی چون لوسیو، من و حتی امرسون (كه آسیب دید و به مسابقات نرسید) نسبت به آن موقع ۴ سال پرتجربه تر شده ایم و به تبع آن كارایی ما در سطح ملی نیز بیشتر از سابق شده است. اگر نظر مرا می خواهید، لوسیو از بهترین مدافعان وسط كنونی جهان است و نه فقط خوب دفاع می كند، بلكه جلو می رود و فرصت های گلزنی هم به وجود می آورد و یا شخصاً گل می زند. در نتیجه هر گاه جلو می رود، ما تعجب نمی كنیم و سعی داریم جای خالی اش را برای لحظاتی پر كنیم. حسن اصلی او در ارتباط با این دوره جام جهانی این است كه چون سال ها است در آلمان زندگی می كند، می داند كه آنجا اوضاع از چه قرار است و چه باید انجام بدهد.
● رونالدینیو
▪ بارسلونا، ۲۶ سال، ۶۵بازی ملی، ۳۰گل
آرزوها سبز می شوند. همه مایلند من نظراتم را در خصوص خودم بگویم و در نتیجه باید بگویم: روش بازی دلخواه من همانی است كه می بینید. هدفم فتح لیگ اسپانیا و جام قهرمانان اروپا بوده است كه به آن رسیده ام و البته می خواهم تا چند هفته بعد جام جهانی را یك بار دیگر فتح كنم. فوتبال یك چیز غیرقابل پیش بینی است و در نتیجه من مجبورم دائماً به یارانم اطمینان بدهم و قوت قلب ببخشم. فوتبال را بسیار دوست دارم و همیشه مایل به پیشرفت در آن هستم و چیزهای تازه ای یاد می گیرم. خوشبختی من در این است كه هیچ وقت به شدت آسیب ندیده ام. وقتی هم برای بارسلونا بازی می كنم و هم برای تیم ملی برزیل، چگونه می توانم احساس خوشبختی نكنم؟ از همان دوران كودكی تنها آرزوی بزرگم این بود كه یك فوتبالیست حرفه ای باشم و از این طریق زندگی ام را تامین كنم و الان به بهترین شكل به این خواسته رسیده ام. بله، آرزوها سبز می شوند.

منبع: Four Four two

منبع : روزنامه شرق