آرامگاه خواجوی کرمانی ، شیراز

خواجوی كرمانی در 689 هجری قمری در كرمان متولد شد و در 753 در شیراز وفات یافت. وی پس از كسب علم و فضایل در كرمان به سفر پرداخت و از محضر شیخ امین‌الدین محمد كازرونی بهره برد. خواجو معاصر ابوسعید بهادر بود و در غزل تتبع سعدی می‌كرد. غزل زیر نمونه‌ای از اشعار وی است.
آرامگاه كمال‌الدین ابوالعطاء متخلص به خواجو (753-689 هـ.ق) در تنگ اللّه‌‌اكبر و در جوار دروازه قرآن شیراز قرار دارد. در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی، مرمت و تعمیر این آرامگاه به طور پراكنده به همت «اداره كل باستان‌شناسی» انجام گرفت و دیوار مشرقین آن برداشته شد. مشرقین تكیه‌ای است كه با دو یا سه مغاره، محل ریاضت مرتاضان بوده است. این تكیه در جبهه غربی جنوب آرامگاه خواجو و چند متر بالاتر از سطح آرامگاه قرار دارد. در جلوی دهانه یكی از مغاره‌ها، یك تاق ضربی وجود دارد كه قبر عمادالدین محمود، وزیر معروف شیخ ابواسحاق اینجو، در زیر آن قرار گرفته است.
پس از انقلاب اسلامی، این مكان به طور اساسی مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفت. هم اكنون در این مكان،‌ پارك خواجوی كرمانی احداث شده كه از جلوه‌ای خاص برخوردار است و یكی از گردشگاه‌های مهم شیراز نیز به حساب می‌آید.