شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
زنان قاتل، نمادی از بنبستهای حقوقی زنان
طرح و افزایش پروندههای مربوط به زنان قاتل، به ویژه شوهرکش و فرزندکش، فرد را به تامل در باب چرایی این فعل، وامیدارد. در نگاه نخست، شاید عمل این دسته از قاتلان با موارد مندرج در بندهای سهگانه ماده ۲۰۶ قانون مجازات اسلامی مبنی بر عمدی بودن قتل مطابقت داشته باشد. اما پرسش بنیادین این است که علت روی آوردن زنان به قتل نزدیکانشان به ویژه همسر یا فرزندشان چیست؟ شاید نگاهی گذرا به قوانین حوزه خانواده در این باب، راهگشا باشد.
از یک سو آنچنانکه از تبصره ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی برمیآید، پدر و جد پدری حق دارند فرزند دختر زیر سن بلوغ خود را با شرط رعایت مصلحت او و با اجازه دادگاه (که اعضای صادرکننده رای آن، همگی از جنس مرد میباشند) به عقد ازدواج حتی یک پیرمرد نیز دربیاورند و به همین دلیل شرط رضایت طرفین (مذکور در ماده ۱۰۷۰ همین قانون) به آسانی قابلیت خدشهپذیری را دارد. از سوی دیگر، در عرف حاکم بر خانوادههای ایرانی، اخذ رضایت پدر دختر، امری غیر قابل انکار است؛ موضوعی که به صراحت در مورد دختران باکره در ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی ذکر شده است. بر همین اساس، آیا میتوان به ازدواج بر مبنای رضایت دو فرد عاقل و بالغ نگریست و اصولا میتوان با وجود چنین موانع قانونی به آسانی پدیدهای به نام <ازدواج اجباری> برای دختران را انکار کرد؟
بر اساس ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، زنان ایرانی از حق طلاق به عنوان یک حق بنیادین انسانی محروم بوده و در خوشبینانهترین حالت ممکن و با تلاش فراوان و گاهی اوقات با مخالفتهای بیشمار اعضای خانواده میتوانند بر اساس ماده ۱۱۱۹ همین قانون، صرفا از حق وکالت در طلاق بهرهمند شوند و به همین دلیل، به جای آنکه قانون به حمایت از زنان به عنوان اعضای جامعه اقدام کرده باشد، حمایت از آنها را به خودشان سپرده است! حال تصور کنید زنی زیر سن ۱۸ سال (مثلا در ۸ سالگی) بنابر تصمیم پدر یا پدربزرگ خود به عقد یک پیرمرد ۷۰ ساله در آمده باشد و به دلیل آنکه از حمایت خانوادگی برای جدا شدن از همسری که عملا توانایی برآورده ساختن ابتداییترین حوایج انسانی یک زن را ندارد، برخوردار نیست و همچنین با توجه به اینکه به لحاظ حفظ ساختار کاملا مردسالارانه در بخشهای حمایتی از افراد آسیبپذیر جامعه (مثلا الزام به بازگشت زن کتک خورده از سوی شوهر به منزل همان مرد یا بازگرداندن زنی که به هر دلیل از منزل پدر و یا شوهر گریخته به همان جایگاه از سوی بهزیستی و نبود خانههای امن در چنین مواقعی)، زن با خلاء ابزارهای حمایتی از خویش به عنوان یک ماهیت انسانی مواجه میشود؛ نه خانواده، نه جامعه و نه حتی قوانین از او حمایت نمیکنند. در اینجاست که زنان به ایجاد ابزارهایی برای حمایت از خویش میپردازند و به دلیل تفاوت تفکر افراد، همگان از یک ابزار مشابه بهره نمیبرند و برخی نیز از راهکار قتل برای رهایی از چرخه بسته زیست زنانه در ایران استمداد میجویند.
بر همین اساس در عمدی قلمداد کردن قتل به دست زنان و از پی آن، قصاص آنها، باید تاملی دوباره و باز به ساختار قوانین و عوامل سوقدهنده زنان به قتل و تعریف دوبارهای از قصد افراد، از سوی قضات صادرکننده رای، مورد لحاظ قرار گیرد و این امر را مورد توجه قرار دهند که کراهت و اجباری که اجتماع و قوانین نابرابر برای زنان ایجاد کرده تا چه حد در استفاده زنان از ابزارخشونتباری به نام <قتل> تاثیرگذار بوده است.
مینا جعفری
منبع : روزنامه اعتماد ملی
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران دولت حجاب رئیس جمهور پاکستان گشت ارشاد رئیسی دولت سیزدهم مجلس شورای اسلامی کارگران رهبر انقلاب سریلانکا
سیل سلامت قتل کنکور تهران سردار رادان سازمان سنجش آتش سوزی شهرداری تهران پلیس اصفهان زنان
قیمت دلار دلار سایپا خودرو قیمت خودرو تورم قیمت طلا بازار خودرو ارز مسکن بانک مرکزی ایران خودرو
کیومرث پوراحمد خودکشی تلویزیون سینمای ایران فیلم ترانه علیدوستی سریال گردشگری موسیقی مهران مدیری کتاب
اینترنت کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه روسیه چین حماس طالبان اوکراین ایالات متحده آمریکا طوفان الاقصی
فوتبال پرسپولیس جام حذفی آلومینیوم اراک استقلال فوتسال بازی تراکتور بارسلونا باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتسال ایران لیگ برتر انگلیس
هوش مصنوعی سامسونگ گوگل الماس همراه اول ناسا فیلترینگ
سازمان غذا و دارو مالاریا کاهش وزن آلزایمر زوال عقل