۱۸ ژوئیه سال ۴۶۵ پیش از میلاد ـ مقدمه ایجاد واحد ثابت در ارتش ایران

بر پایه اسناد موجود در آرشیوها و آثار باستانی، در چنین روزهایی (ماه اول تابستان ـ ژوئیه) در سال ۴۶۵ پیش از میلاد در خیابانهای شهر شوش و نیز تخت جمشید که به تازگی تکمیل شده بود سربازان تازه ای با یونیفورم ویژه و تنها مسلح به نیزه و کمان و دشنه کمری (خنجری که خمیدگی و انحناء نداشت) که با نظم خاصی گام برمی داشتند و هر دم به اطراف خود متوجه نمی شدند، دارای قدی بلند و باریک اندام بودند جلب نظر می کرد و نمایندگان سیاسی ملل دوردست در دو پایتخت امپراتوری ایران این رویداد را گزارش کرده اند. این سربازان تازه، مقدمه ایجاد یک واحد ثابت ارتش ایران شدند که نام سپاه جاویدان - سپاهی که سربازانش پس از هر جنگ به خانه و کسب و کار خود باز نمی گشتند و در سربازخانه در حالت آمادگی بسر می بردند - به خود گرفت، درست مشابه ارتشهای امروز در جهان و حرفه سپاهی گری و به قول خواجه نظام الملک «سپاه وری» در جهان خلق شد.
افراد این واحد منظما تمرین و مشق نظامی می کردند و سازمانی درجوار خود داشتند که همواره در تلاش برای تهیه سلاحهای تازه و یافتن تاکتیک های جدید و پیدا کردن راه مقابله با فنون نظامی سایر ملل بود (سازمان اطلاعات ارتش)؛ سازمان دیگری مهمات و تدارکات و اسب و ساز و برگ برای این واحد را تهیه می کرد و گروهی هم بودند که در سراسر ایران به جستجوی بهترین و شایسته ترین نوجوانان و جوانان برای جذب به این واحد می پرداختند و از نوجوانی این پسران را زیر آموزش و پرورش ویژه قرار می دادند از جمله که باید به یاد می داشتند که نباید در جنگ عقب نشینی کنند و یا تسلیم دشمن شوند: مرگ یا پیروز شدن. یک دسته ۱۲۰ نفری از این واحد، در طول جنگ مامور محافظت از پرچم بود که بعدا به نام «کاوه» نخستین انقلابی جهان که بر ضد ظلم و زورگویی بپاخاست «درفش کاویان» خوانده می شد. اسپارتاکوس دومین انقلابی بنام جهان در قرن اول پیش از میلاد و مدتها پس از «کاوه» بر ضد زورگویی و ستم قیام کرد.
ژنرال «کولن پاول» وزیر امور خارجه پیشین آمریکا که قبلا رئیس ستاد ارتش این کشور بود در کتاب خاطراتش درباره واحد جاویدان ارتش ایران نوشته است که «... ما در تاریخ های نظامی درباره استقامت و وفاداری سپاه (گارد) جاویدان ایران باستان مطالب بسیار خوانده بودیم و ژنرالهایی که در زمان شاه از ایران به آمریکا می آمدند و مهمان ما بودند و پس از انقلاب بیشترشان اعدام شدند با تاکید می گفتند که گارد جاویدان با همان کیفیت دوران باستان در ایران امروز بازسازی شده است، ولی با تعجب دیدیم که در سال ۱۹۷۹ چگونه افراد این گارد که ما منتظر اقدام آنان بودیم، در برابر انقلابیون، همچون برگ خزان بر زمین افتادند و هیچ شدند و ....».

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز