لاک

لاک قدیمی‌ترین پلاستیک صنعتی است که آدمی می‌شناسد. درخت لاک گیاه بومی چین به‌ویژه که در مرکز چین فراوان است و در ارتفاع‌های ۹۰۰ تا ۲۰۰۰ متری می‌روید از هر درخت تنها ۵۰ گرم لاک بدست می‌آید.
لاک یک جلای پلاستیکی است که قدرت محافظت و مقاومت و دوام قابل توجهی دارد. اسیدها و قلیاهای قوی نمی‌تواند بر آن آسیب برساند. در دماهای کمتر از ۲۰۰ تا ۲۵۰ درجه سانتی‌گراد نیز آسیبی نمی‌بیند آب یا مایعات دیگر خرابش نمی‌کند. در بیشتر حلال‌ها نامحلول است و در برابر حملات باکتری‌ها، مقاوم می‌باشد. هزاران سال پیش در چین از لاک برای وسایل پخت و پز استفاده می‌شد.
ظروف چوبی، خیزران یا پارچه‌ای را با لایه‌های متعدد لاک نازک پوشش می‌دادند و این ظروف در سفره چنیان ثروتمندتر جای ظروف مفرغی را می‌گرفت. این ظروف در برابر گرمای پخت و در سر و غذا همچون فلز مقاوم بود.
در چین از لاک در اثاثه، پرده، لاش و جعبه‌های مختلف استفاده می‌شد. ابزارهای جنگی، مثل غلاف شمشیر، کمان و سپر، همه از لاک در اثاثه، پرده، بالش و جعبه‌های مختلف استفاده می‌شود. ابزارهای جنگی، مثل غلاف شمشیر، کمان و سپر، همه از لاک ساخته می‌شد. لاک را غالباً با طلا و نقره با پوستهٔ لاک پشت می‌آغشتند. با لغزندگی سطوح لاکی یک‌نوع تزئین چینی ایجاد می‌شد و همین تأثیر مهمی بر هنر باستانی چین گذاشت [۲].
صنعت لاک در چین بسیار سازمان یافته بود. مراکزی برای لاک سازی، اعم از خصوصی و دولتی وجود داشت.

۲ ـ نشریه نوآوران سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی

منبع : مطالب ارسال شده