شیوه های رصد

ابزار و فنون کار ستاره شناسان امروزبا دهه ۱۹۵۰ بسیار متفاوت است. مثلا شکل تلسکوپ به شدت تغییر کرده علاوه بر زمین اکنون در مدار زمین و یا در حال حرکت بسوی سیارات دیگر یافت میشوند. و اگرچه تلسکوپها هنوز نور ستارگان را جمع میکنند ولی اکنون سایر اشکال تشعشع نظیر امواج رادیوئی تشعشع مادون قرمز و اشعه ایکس نیز بطور منظم ثبت و تحلیل میشود.
▪ ابزار ها و شیوه ها
دو اختراع بزرگ قرن ۱۹ و ۲۰ یعنی عکاسی و رایانه به خدمت ستاره شناسان در آمد. پیدایش ستاره شناسی در دهه ۱۹۴۰ درک مارا از جهان بیشتر نموده است.
▪ عکاسی نجومی
دوربینها از اواسط فرن نوزدهم رو به آسمان گرفته شدند. اولین عکس ماه در سال ۱۸۴۰ و لکه های خورشیدی در ۱۸۴۵ گرفته شد. خیلی زود ستاره شناسان دریافتند که جزئییات نامرئی برای چشم غیر مسلح در عکسها نمایان میشود زیرا زمان دراز تر تابش نور به دوربین به منزله آن بود که نسبت به چشم نور بیشتری در دوربین جمع میشود.
▪شیوه های الکترونیکی
اگرچه هنوز از صفحات عکاسی استفاده میشود ولی از نیمه دهه ۱۹۷۰ ستاره شناسان از یابنده های الکترونیک موسوم به وسائل ژارژ دار برای عکس گرفتن بیشتر استفاده میکنند. این وسائل تصاویر را برروی یک تراشه الکترونیکی ثبت میکنند و آن نیز اطلاعات را به رایانه میدهد و در نتیجه عکس حاصله بر صفحه رایانه دقیق تر از صفحه عکاسی است. عکس بر صفحه رایانه را میشود تجزیه و تحلیل کرد.
▪ کشف تشعشع نامرئی
اجرام سماوی در آسمان تشعشعی را منتشر میکنند. که برای چشم ما مرئی نیست ولی میتواند به ما در درک جهان کمک کند.نخستین بار در سال ۱۸۰۰ تشعشع مادون قرمز خورشید کشف شد ولی ستاره شناسی با اشعه مادون قرمز تادهه ۱۹۶۰ آغاز نشد. اولین کاربرد ستاره شناسی رادیوئی در سال ۱۹۳۲ صورت گرفت. کارل یانسکی مهندس رادیو در آمریکا جریانی از امواج رادیوئی منتشره از صورت فلکی قوس را کشف کرد و اولین اشعه های ایکس آسمانی در سال ۱۹۴۸ ثبت شدند. از دهه ۱۹۴۰ ستاره شناسان بطور منظم به جمع آوری و تجزیه اشکال مختلف تشعشع نامرئی پرداختند.

منبع : VMR-PCR