درباره ریشه‌های بدحجابی

بدحجابی یكی از مسایل و چالش‌های جدی در حوزه اخلاق اجتماعی محسوب می‌شود. در این مقاله كه به قلم استاد «محمدرضا اكبری» نگاشته شده و در اختیار خبرگزاری شهر قرار گرفته است، به ریشه‌یابی بدحجابی در جامعه و عوامل اخلاقی آن پرداخته‌ایم.
برهنگی دینی اساس فرهنگ برهنگی است .
بدحجابی و جلوه‌گری زنان در برابر مردان بیگانه از عوامل فراوانی برخوردار است كه ضمن بحث در مورد آنها به درمان هر یك اشاره می‌كنیم.
۱) كسب موقعیت
انسان موقعیت‌طلب است و همواره می‌خواهد در میان مردم از جایگاهی درخور توجه برخوردار باشد.
چنین جایگاهی به دو صورت حقیقی و كاذب محقق می‌شود. موقعیت حقیقی در اثر تحصیل علم و فضایل اخلاقی به دست می‌آید، اما برخی زنان كه فاقد این ارزش‌ها هستند با نمایش زیبایی‌ها و جاذبه‌های طبیعی و ساختگی زنانه خود سعی در جلب توجه دیگران می‌كنند تا به كمبودهای باطنی خود پاسخ دهند. غافل از آنكه هرگز كسی نمایش زیبایی‌های زنانه را دلیل بر شخصیت و جایگاه ارزشی او نمی‌گیرد. بی‌حجابی، زن را صاحب فضیلت نمی‌كند بلكه از او عروسكی می‌سازد كه با رشد و تعالی فاصله‌ها دارد ضمن اینكه موقعیت‌های حاصل از تحركات جنسی تنها نزد بیماردلانی به وجود می‌آید كه خود كمترین اعتباری ندارند.
زن اگر محروم از فضایل و ارزش‌های انسانی باشد اگر سراسر وجود خود را به طلا و زینت‌ها و لباس‌های فاخر تزیین كند ذره‌ای بر ارزش حقیقی او افزوده نخواهد شد چه اینكه هزار من تزیین و زیبایی به یك جو تقوا نمی‌ارزد. تحصیل موقعیت جز از راه به دست آوردن زیبایی‌های باطنی و فضایل انسانی و كمك پروردگار عالم میسر نیست. ارزش زن بالاتر از آن است كه خود را چراگاه چشم‌های گرسنه نامحرمان سازد. او باید به فاطمه و مریم بیندیشد كه فرشته با آنها سخن می‌گفت نه آنكه با حضور جاذبه‌دار و مهیج خود را مخاطب سخنان هرزگان سازد كه از حقیقت خود فرو افتاده است.
۲) ضعف ایمان
بی‌حجابی فقر فرهنگ دینی است. فرامین الهی و ازجمله حجاب اسلامی از سوی خدای تعالی به بشر ابلاغ شده است و عمل به آنها جز در پرتوی ایمان به پروردگار عالم كه ریشه اصلی عمل است میسر نخواهد بود. بنابراین كسانی كه از اعتقاد به خداوند در شك و تردید به سر می‌برند و قلب آنها از ایمان به خداوند و محاسبه روز جزا به مقام اطمینان نرسیده است در عمل به دستورات الهی تسامح می‌ورزند و تا زمانی كه این مشكل اعتقادی برطرف نشود بهبودی حاصل نمی‌شود. چرا كه ایمان به خدا مادر ارزش‌ها است.
۳) دگرآزاری
ریشه خودنمایی و بدحجابی بسیاری از زنان،عقده‌ دگرآزاری است. برانگیختن تمایلات دیگری همراه با محروم كردن او یك بیماری دگر‌آزاری است. نظیر اینكه شخصی غذایی را به انسان گرسنه‌ای ارایه دهد و تمایل او را به آن غذا برانگیزد و از آن محرومش كند. دگرآزاری جنسی نیز به این است كه زنی خود را بیاراید و در معرض دید دیگران قرار دهد تا تمایلات او برانگیخته شود و بدون پاسخ بماند. اگرچه این حركت، مردان جامعه را عقده‌مند می‌كند اما زنان بیمار از حركت خود لذت می‌برند. باید به چنین زنانی گفت آزار دادن مردان جز اینكه گناهی بر گناه خودنمایی آنها می‌افزاید اثر دیگری ندارد، ضمن اینكه آزار دیگران با هیچ منطق و وجدانی سازگار نیست. چه اینكه تبدیل مردان و جوانان سالم جامعه به انسان‌های عقده‌ای كه با شرافت یك زن سازگاری ندارد.
۴)غربزدگی
تقلید از غرب یكی از مشكلات دیرینه تعدادی از زنان مسلمان بوده است كه بدون كمترین تفكر و تحلیلی از زندگی زن غربی به او اظهار تمایل كرده‌اند. خمیرمایه اصلی این تقلید را جهل و هوس تشكیل می‌دهد. ترسیم گوشه‌ای از آنچه بر زن غربی می‌گذرد، می‌تواند پرده تاریك جهل فریب‌خوردگان جوامع غربی را پاره كند تا به خود آیند.
غرب بعد از رنسانس و انقلاب صنعتی خود زندگی زن را به طور كلی متحول كرد و بی‌رحمانه او را از ارزش‌های خود تهی گردانید و اسرار و زیبایی‌های پشت پرده بدن او را در معرض نمایش افعی‌های شهوت قرار داد. اگر غرب به ارزش زن می‌اندیشید هرگز او را برهنه نمی‌كرد و از او عروسك نمی‌ساخت و برای همین است كه امروز زن غربی تنها و شكست خورده است.
غرب در برابر گرفتن حجاب زن چیزی به او نداده است بلكه به دنبال آن ارزش‌های دیگر او را ربوده است به گونه‌ای كه زن غربی فقیرترین زن عالم است و این به خاطر سادگی و فریب‌خوردگی تاریخی عهد رنسانس است. اگر زن غربی همانند زن ایرانی مقاومت می‌كرد و با اتكا بر دین به مبارزه با افزون‌طلبی‌های مردان می‌پرداخت به پیروزی می‌رسید اما تسلیم شد و بزرگ‌ترین ضربه‌های تاریخی را كه به واژگونی او منتهی شد دریافت كرد. ضربه‌هایی كه بر زن غربی وارد شد كفاره سرپیچی او از حجاب و عفافی است كه خداوند در همه ادیان برای زن واجب فرموده است.
دكتر ا.و.، است اد دانشگاه در آمریكا می‌گوید: اساساً زن در آمریكا ارزش انسانی و عاطفی ندارد و او را فقط به عنوان موجودی كه می‌تواند مرد را ارضا كند و او را به تمتعی برساند می‌شناسند و اگر از عهده این وظیفه برنیاید به سرعت در جامعه مطرود می‌شود. از این رو است كه زن برای ایفای این نقش، با قدرت تمام به عواملی از قبیل لباس و آرایش به خودنمایی پرداخته تا بتواند توجه مردان را به سوی خود جلب كند. (۱)
«خانم ژورمینن وایت» می‌گوید: زنان همیشه سعی كرده‌اند كه توجه مردان را به خود جلب كنند و این باعث شده است كه زنان امروز مثل موم یا خاك رسی در دست مردان باشند كه به هر شكلی بخواهند برای جوابگویی به نیازهای خود آنها را مورد سوءاستفاده قرار دهند. متأسفانه زنان امروز سردرگم شده و چاره‌ای جز این ندارند كه خود به دنبال شكارچی‌های خویش دویده و طعمه آنها شوند.»(۲)
۵) زیبایی‌طلبی
برخی دختران و زنان میل دارند به صورتی زیبا نزد دیگران حضور یابند و با توجه به اینكه حجاب دینی زیبایی‌های آنها را پوشش می‌دهد سعی در ناقص كردن حجاب خود دارند. به همین منظور بخشی از موهای سر و گردن خود را به نمایش می‌گذارند و سعی در پوشش لباس‌های زننده چند رنگ و یا بسیار شاد دارند و زواید تزیینی مختلفی را در پوشش خود مورد استفاده قرار می‌دهند و یا از كفش‌های پاشنه بلند استفاده می‌كنند تا نوع قرار گرفتن بدن و راه رفتن آنها تحریك‌آمیز و زیباتر شود و طنین یكنواخت آن توجه دیگران را جلب كند و با وسواس خاصی گلوبند، دستبند، حلقه و النگوی خود را همواره به نمایش می‌گذارند و به هر شیشه و آیینه‌ای كه در بین راه برخورد می‌كنند قیافه خود را مشاهده می‌كنند تا در صورت لزوم، زیبایی خود را حفظ كنند و غافلند كه سادگی زن، خود نوعی زیبایی ارزشی را به همراه دارد و پوشیدگی، زیبایی و ظرافت بدن او را در برابر آفتاب، سرما و آلودگی‌های جوی بهتر حفظ می‌كند. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: صیانه المراه انعم الحالها و ادوم لجمالها (۳)
پوشیدگی برای زن سودمندتر و زیبایی او را پایدارتر می‌سازد.
آنها باید بدانند كه به نظر روان‌شناسان زنان و دخترانی كه در انتخاب لباس و رنگ‌های متنوع در برابر مردان حساسیت می‌ورزند از نوعی بیماری برخوردارند و كوشش در خودنمایی و رفع نقایص ظاهری آنها به منظور جلب دیگران به طفلی شباهت دارد كه می‌خواهد با گریه و فریاد توجه پدر و مادر را به خود جلب كند. این در حالی است كه حجاب در جمال آنها نقش مؤثری دارد. ضمن اینكه متانت، بزرگواری، تمركز حواس حضور طبیعی آنها در جامعه را سلب نمی‌كند و عمر گرانمایه آنها را از پوچی به‌دور می‌دارد.
۶) ازدواج
عده‌ای از دختران، خودنمایی و سپس ارتباط با نامحرم را پلی برای رسیدن به ازدواج می‌پندارند. آنها گمان برده‌اند كه اظهار زیبایی‌های زنانه می‌تواند جوانان را به آنها راغب كند به همین خاطر موهای خود را به نمایش می‌گذارند و با پوشیدن لباس‌های جاذبه‌دار در تحصیل شوهر حركت می‌كنند. غافل از اینكه جوانان با همه خوشرویی‌هایی كه با دختران دارند هرگز به ازدواج با آنها تن نخواهند داد. بی‌تقواترین مرد جامعه برای ازدواج خود به دنبال عفیف‌ترین دختر می‌رود. همه جوانان دوست دارند دختری را برای همسری خود گزینش كنند كه برای یك مرتبه طرح دوستی و خوشگذرانی با جوان دیگری نداشته است و اسرار و زیبایی‌های جسمانی خود را تابلوی نامحرمان نكرده باشد. جوانان بی‌تقوا از دختران خودنما برای لذت‌های موقتی و تفریحات زودگذر خود استقبال می‌كنند. اما هیچ‌گاه آنها را به همسری شرعی و قانونی خود نمی‌پذیرند و به تعبیری دیگر دختران خودنما در چشم‌ها جا دارند و زنان پوشیده در دل‌ها مأوا گرفته‌اند.
بنابراین بدحجابی و حركت‌های خلاف عفت چشم‌انداز خوبی برای ازدواج ندارد و اگر ازدواجی به خاطر جاذبه‌های جنسی صورت پذیرد از بنیان محكمی برخوردار نخواهد بود. راه ازدواج در رعایت تقوا و درخواست از خداوند و توسل به پیامبر(ص) و اهل بیت او است.
۷) ضعف حیا
ضعف این صفت از سستی اعتقاد به مبدأ و معاد سرچشمه می‌گیرد و بی‌حجابی از مصادیق بارز بی‌حیایی است كه از ضعف ایمان ناشی می‌شود.
امام صادق(ع) فرموده است: ایمان ندارد كسی كه حیا ندارد. (۴)
پیامبر اكرم(ص) فرموده است: خدا حیا و پوشیدگی بندگانش را دوست دارد.(۵)
پوشش و حیا تفكیك ناپذیرند و تا جلوه‌ای از حیا در زنی وجود داشته باشد، پوشش او نیز با جدیت مراعات می‌شود. زنان با حیا كسانی هستند كه با پوشش كامل خود از نمایش بدن، موهای سر و زینت‌های خود شرم می‌ورزند. پاكی قلب زنان خودنما به سخن ستمكاری شبیه است كه لاف ترحم بلند كرده است. زنانی كه اسرار زیبایی‌های جسمانی خود را به نمایش گذارده‌اند، پرده بین خود و خدا را دریده‌اند. كامیاب كردن چشم‌های گرسنه نامحرمان كم‌ترین ساز ش با پاكی و نجابت ندارد و عفیف‌بودن زن بدحجاب از القائات بی‌اعتبار شیطان است. بدحجابی از آفات پاكدامنی به شمار می‌رود و اساساً زنان پاكدامنی كه از موقعیت سالم روحی برخوردارند از گناهان جنسی پرهیز دارند و بی‌حجابی یك انحراف جنسی است.
امیرالمؤمنین(ع) فرموده است: كسی كه پاكدامنی پیشه كند گناهانش كم و در نزد خدا منزلتی عظیم دارد.(۶)
بی‌حیایی زنان و دختران جوان غالباً از دوستان بی‌حیا، فیلم‌های مبتذل، جهل به ارزش والای عفت و حیا و فرهنگ اقوام و خانواده به‌ویژه روحیه مادر و پدر سرچشمه می‌گیرد و بی‌شرمی بسیاری از دختران از برهنگی آنها به هنگام حضور در جامعه در سالیان قبل از تكلیف ناشی می‌شود.
مسایل اخلاقی و تربیتی از ظرافتی خاص برخوردارند و از پایین‌ترین سنین عمر كودك شكل می‌گیرند. این اشتباه بزرگ است كه به مسایل تربیتی مربوط به شرم و حیای دختران تا ۹ سالگی توجه نشود آن‌گاه با رسیدن زمان تكلیف از آنها خواسته شود تا یكباره در خود انقلاب كنند و مسیر چند ساله خود را عوض كنند. امور تربیتی انقلاب‌بردار نیست بلكه حقایقی هستند كه باید به تدریج شكل گیرند. حجاب یك فرهنگ است كه از سالیان قبل از تكلیف باید مورد توجه و ممارست قرار گیرد.
در هر صورت از جمله ریشه‌ها و مبانی خودنمایی و بدحجابی زنان ضعف صفت ارزشمند حیا است. صفتی كه وجود آن به زن ارزشی بزرگ می‌بخشد و فقدان آن او را از خاك پست‌تر می‌سازد.
۸) اظهار غنای مالی
ریشه خودنمایی برخی زنان تفاخر و خودنمایی‌های مالی است. دوست دارند دیگران شاهد برخورداری‌های مالی‌ آنها باشند و تفاوتی نخواهد بود كه بیننده زن باشد یا مرد. به همین منظور النگوهای خود را به نمایش می‌گذارند و حلقه یا گلوبند گران‌قیمت خود را در معرض دید دیگران قرار می‌دهند و لباس‌های فاخر به تن می‌كنند. آنها ارزش خود را به طلا و جواهرات می‌دانند و این به معنای آن است كه ارزش الهی و انسانی خود را در حد طلای دنیا پایین آورده‌اند و برخی خود را در طلا خلاصه كرده‌اند.
شیطان همه را به یك راه منحرف نمی‌سازد بلكه هر كسی را با توجه به برخورداری‌ها و نوع هوسی كه دارد از راه خدا دور می‌كند.
چنین زنانی باید اندیشه كنند كه این‌گونه فخر كردن‌های مالی همراه با جاذبه‌های زنانه، تمایلات نامحرمان را برمی‌انگیزد و چه بسا موجودیت مالی آنها را طعمه دیگران سازد. بینش چنین زنانی بسیار سطحی و ظاهر بینانه است. اگر آگاه شوند كه انسان خلیفه خداست و می‌تواند ارزشی برتر از ملایك داشته باشد، روحیه و عملكرد آنها عوض می‌شود و دیگر حاضر نخواهند بود برای یك لحظه خود و دارایی خویش را وسیله معصیت خود و غفلت مردان جامعه كنند.
۹) ملامت دیگران
یكی از ریشه‌های بدحجابی و خودنمایی دختران و زنان ملامت اعضای خانواده، فامیل و دوستان است. چه بانوانی كه به خاطر سلامت نفسی كه دارند، می‌خواهند از حجاب دینی كامل برخوردار باشند اما راهزنان راه خدا به آنها شبیخون می‌زنند و زبان به ملامت می‌گشایند. گاهی ملامت‌ها از سوی مردان فامیل صورت می‌گیرد. ریشه اصلی ملامت اكثر این افراد هواهای نفسانی آنهاست. زیرا با بی‌حجابی و خودنمایی زنان و دختران بهتر می‌توانند به لذت‌های نامشروع خود دست یابند.
یك بانونی دانشجو از تهران «خانم ح.ن» می‌گوید:
«وقتی باحجاب شدم با مخالفت‌های شدیدی در خانواده روبرو شدم و می‌دیدم كه مخالفت با حجاب، بیشتر از جانب آقایان مطرح می‌شود تا بانوان و این برایم سؤال بود كه چرا با وجودی كه این مسأله به خانم‌ها مربوط می‌شود آقایان اظهارنظر می‌كنند. آشنایی با مطالب كتاب «بهای یك نگاه» مرا متوجه این نكته كرد كه شاید بیشترین نفع بی‌حجابی را همین مدعیان آزادی زن می‌برند كه از این راه به لذت‌های نفسانی بیشتری دست می‌یابند.(۷)
البته مردان و جوانان اقوام كه با حجاب دینی مخالفت می‌كنند هیچ‌گاه علت مخالفت خود را كه برخورداری از لذت‌های جنسی و مخالفت با احكام خداست به صراحت اعلام نمی‌كنند و به سخنان ضعیف و بهانه‌های واهی كه بیشتر به یك كلاف سردرگم شبیه است می‌پردازند. جا دارد كه به آنها گفته شود كه می‌دانید با چه حقیقتی مخالفت می‌كنید؟ شما قبل از آنكه با من مخالفت كنید با آیات قرآن كه حجاب را بیان كرده‌اند به مخالفت برخاسته‌اید و اگر خود عقیده ندارید به عقیده دیگران احترام گذارید. هر كسی این حق را دارد كه نوع پوشش خود را انتخاب كند و معلوم است كه اگر بین احكام خدا و نظر شما دوگانگی وجود داشته باشد حكم خدا را ترجیح خواهم داد. ضمن اینكه شما به ریشه مخالفت خود فكر كنید شاید مثل من هدایت شوید. گاهی مخالفت از سوی پدر، شوهر یا برادر است. اگرچه هیچ‌كس از مكر نفس و وسوسه‌های شیطان در امان نیست اما غالب مخالفت‌های آنها ناشی از جهل به فلسفه، آثار، بركات و حقیقت این حكم الهی است كه باید با بیان مطالب مفید و ذكر آیات خدا آنها را متقاعد كرد و اگر از اعتقاد و یا غیرت لازم برخوردار نیستند به آنها گفته شود مایلم چنین پوششی داشته باشم كه خداوند آن را واجب كرده است. چه اینكه آثار مثبت آن را احساس كرده‌ام و از مخالفت با احكام خدا هراسناكم . من قبل از آنكه فرزند یا همسر و یا خواهر شما باشم، بنده خدا هستم و خداوند تكلیف همه را روشن كرده است و بازگشت همه ما به سوی اوست. شما نیز به مخالفت خود بیاندیشید كمترین دلیل منطقی بر آن نخواهید یافت. شما چگونه حاضر می‌شوید كه ناموس خود را ابزار تحریك نامحرمان سازید. بیش از آنچه شما از من خودنمایی و غفلت بخواهید، ‌از شما غیرت، مردانگی، بزرگواری و آگاهی می‌خواهم و اضافه شود چرا به جای مخالفت، علت پوشیدگی مرا سؤال نمی‌كنید؟ همان‌گونه كه من علت منطقی مخالفت شما را خواستارم. اگر مخالفین از خانم‌های اقوام و یا دوستان باشند باید علت مخالفت و ملامت آنها را جویا شد. اگر سخنی داشتند به جواب منطقی آنها كه در مواضع متعدد این كتاب هم به آن اشاره شده است بپردازیم و اگر سخنی نداشتند از آنها بخواهیم از طرح سخنان و مخالفت‌های بی‌مورد پرهیز كنند و اضافه كنیم شما هم تسلیم خدا باشید و البته از خدا بترسید و قیامت را باور كرده باشید. حجاب شما از پوشیدگی من كمتر نخواهد بود. البته با انتخاب راه خدا برخی دوستان گذشته از انسان جدا خواهند شد و این خود شروع نیل به ارزش‌های الهی و انس با دوستان باتقوا خواهد بود.
۱۰) مدگرایی
مدگرایی روحیه خاصی است كه برخی زنان به آن مبتلا می‌شوند. مدگرا سعی دارد همواره از تازه‌های لباس و آرایش مطلع شود و با هر زحمت و قیمتی كه هست از آنها بهره گیرد. مدگرایی در جامعه نتیجه غلبه شهوت و تنوع طلبی افراطی است كه فراموشی دین و عقل را به همراه دارد. شهوت لباس، زنان و دختران مدگرا را به اسارت مدسازان درآورده است. مدسازان پشت پرده كه با تحقیقات وسیع و روان‌شناسی لازم به ارایه مدهای جدید می‌پردازند به گونه‌ای به طراحی مدل‌های كفش، لباس و قیافه زنان می‌پردازند كه پوچی، اسارت، مصرف و تحریك‌آمیزی آنها جهت اغفال جوانان و جو غفلت در جامعه مورد توجه و بلكه از اركان نوآوری‌های آنها باشد.
سخن با چنین زنانی این است كه غالب مدهای ساخته غرب نظیر لباس‌های تنگ با اصول اخلاقی و بهداشتی مغایرت دارند چه اینكه لباس‌های تنگ مانع جریان صحیح خون و تنفس پوستی می‌شوند وانگهی اگر زندگی آدمی به ولگردی در خیابان‌ها، بررسی مدها، تازه‌های لباس و امثال آن بگذرد پس مسوولیت انسانی، آرمان الهی، سعادت اخروی و بسیاری از حقایق و ارزش‌های الهی و خلاصه هدف آفرینش آدمی و جهان پس از مرگ چه خواهدشد؟ زنان غربی این زندگی را طی كردند و نتیجه آن چیزی جز سقوط آنها نبود.
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
۱۱) عملكرد دستگاه‌های ذیربط
عملكرد، سخنان و برخوردهای مسوولان از بالاترین تأثیرات روانی و اجتماعی برخوردار است. اگرچه خانم‌هایی كه حجاب شرعی را مراعات نمی‌كنند در قوانین حكومت اسلامی مجرم و دارای كیفر می‌باشند اما تصویب صریح، جامع و متقن قوانین پوشش دینی كه از ضروریات دین اسلام به شمار می‌رود ازجمله اموری است كه جای خالی آن احساس می‌شود و چه امری از تصویب ضروریات اسلام مهم‌تر كه باید به آن پرداخته شود.
دستگاه اجرایی نیز فراز و نشیب‌های فراوانی را در ارتباط با پوشش دینی طی كرده و سال‌های زیادی را با بی‌تفاوتی گذرانده است. امید است شورای انقلاب فرهنگی كه از جایگاهی استوار برخوردار شده است با انجام كارهای تخصصی و تحقیقات واقع‌بینانه و برنامه‌ریزی‌های منسجم و مداوم فرهنگی و اجرایی وظیفه مهم خود را ایفا كنند و دستگاه قضایی كشور نیز به وظایف خود در برابر كسانی كه حاضر نیستند علم عصیان بر زمین گذارند عمل نمایند كه افت حجاب در دهه دوم و سوم بعد از انقلاب تأسف‌بار بوده است.
یكی از مسایلی كه باید به آن پرداخته شود، پوشش مشخص جهانگردان خارجی است كه برخی از آنها به هدف بدآموزی با قیافه‌های حساب شده و لباس‌های خاصی در كشور اسلامی ما حضور می‌یابند كه آثار منفی آنها بر كسی پوشیده نیست.
وظیفه مهم دیگر نظارت لازم بر مؤسسات تولیدی است كه بسیاری از آنها به مراكز مدسازی و دوخت لباس‌های مبتذل مبدل شده‌اند. آنها آزادانه و به دور از هر نظارتی به دوخت مانتوها، كاپشن‌ها و دیگر لباس‌های غیرشرعی مبادرت می‌ورزند و موقعیت لباس را به گونه‌ای كرده‌اند كه اگر كسی بخواهد مانتو یا شلوار ساده و درخور شأنی خریداری كند موفق نخواهد شد. از این رو برخی از بدحجابی‌های دختران و زنان ناشی از لباس‌های تحمیلی مانتوسراهای سودجویی است كه به فرهنگ بدحجابی و شهوترانی دامن می‌زنند و نظارت جدی دستگاه‌های ذیربط بر آنها به یكی از آرزوهای كهنه جامعه اسلامی مبدل شده است. لباس‌های دیگر به‌ویژه بچه‌ها و نوجوانان نیز از آثار و علایم غربی مصون نمانده است. لباس ازجمله اموری بوده است كه بیش از هر چیز دیگر مورد تاخت و تاز دشمنان اسلام و سرمایه‌داران سودجوی بد فرهنگ قرار گرفته است.
نظارت ضروری دیگر كنترل بازیگران فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی است تا سیمای جمهوری اسلامی را وسیله ترویج مدهای جدید خود نسازند كه ناگزیر از تأثیر منفی اخلاقی و اجتماعی آن خواهیم بود.
۱۲) خانواده
خانواده‌هایی كه از تعالیم دینی فاصله می‌گیرند به یك فرهنگ برزخی بین اسلام و خواسته‌های نفسانی خود می‌رسند. بسیاری از عقاید آنها رنگ مذهبی و دینی ندارد. اینان همان كسانی هستند كه دین را لقلقه زبان ساخته و با كمترین سختی یا تضاد با تمایلاتشان به‌راحتی از دین خدا چشم‌پوشی می‌كنند.
یكی از مسایل مهم اجتماعی كه از ابعاد معنوی مبارزه با نفس برخوردار است پوشش دینی است كه در خانواده‌های شبه مذهبی از جایگاه مناسبی برخوردار نیست و فرزندان آنها نیز به فرهنگ تسامح به دین كه از رهاوردهای تربیتی والدین است خو می‌گیرند و در نتیجه زاد و ولد آنها نیز نسخه‌های تكراری آنها خواهد بود. یعنی آنها نیز فرهنگ بی‌اعتنایی به احكام دینی را دنبال می‌كنند. بخشی از بدحجابی‌های جامعه منسوب به این خانواده‌ها و والدین شبه مذهبی است كه از غیرت دینی تهی مانده‌اند. خوشا به حال دختری كه از مادری عفیف و پوشیده برخوردار است كه روحیه چنین مادری بهترین زمینه حجاب او خواهد بود.
۱۳) تقلید
یكی دیگر از ریشه‌های خودنمایی و بی‌حجابی زنان، تقلید ناموجه از زنان و دخترانی است كه بنا بر یكی از ریشه‌های بی‌حجابی، تقوای جنسی را ترك كرده‌اند.
علل چنین تقلیدی: جهل، ساده لوحی، همرنگی با دوستان، چشم و همچشمی و فریب‌خوردگی از سخنان خانم‌های بی‌تقوایی است كه در لباس دوست، همسایه، اقوام، همكلاسی و امثال آن به انحراف او همت می‌گمارند.
سخن با چنین مقلدهایی این است كه تقلید در معصیت بنابر هر یك از موارد ناموجهی كه ذكر شد از بدترین نوع تقلید است زیرا اصل تقلید از كسانی كه واجد شرایط الگوی انسان نیستند بلكه از جهت فكری یا اخلاقی آفت‌مندند، خود یك عمل جاهلانه است كه تقلید از گناه آنها بر قبح و زشتی آن می‌افزاید. زن بی‌حجاب گلی پرپر شده است و كم‌ترین ارزش تقلیدی ندارد.
خلق را تقلیدشان بر باد داد
ای دو صد لعنت بر این تقلید باد
این تقلید همان دنباله‌روی كوركورانه‌ای است كه بدون كمترین تفكر، عاقبت‌اندیشی، بررسی ماهیت عمل و آثار و تبعات و احكام شرعی آن مورد توجه قرار می‌گیرد. انسان زمانی سهمی از مودت انسانی دارد كه بیندیشد و براساس مصالح واقع‌بینانه و منافع همه جانبه خود تصمیم بگیرد و تنها با تفكر، اعتماد به نفس، مصلحت‌اندیشی، استقلال در عمل و ارزش قایل شدن بر خویش است كه می‌توان از این بیماری رهایی یافت.

نویسنده: محمد رضا - اكبری
منبع: خبرگزاری - شهر
پی نوشت:
۱ـ نگاه پاك زن و نگاه آلوده به او
۲ ـ همان منبع
۳ـ غررالحكم
۴ـ اصول كافی، باب حیا
۵ـ مستدرك الوسایل، ج ۷، ص ۴۶۳
۶ـ غررالحكم
۷ـ آیین بهزیستی، ج ۳، ص ۲۳۲

منبع : باشگاه اندیشه