مرگ اسپارتاکیست

تصویر رزا لوکزامبورگ را می بینید. انقلابی و فیلسوف بزرگ مارکسیست که حالا ۹۰ سال پس از مرگش شمایلی اسطوره وار پیدا کرده است؛ نمادی از آزادیخواهی و شور انقلابی.
این زن آلمانی لهستانی الاصل در بحبوحه جنگ جهانی اول همراه با همرزمش کارل لیبکنشت، جنبش مارکسیستی آلمانی ها را در قالب گروه اسپارتاکوس پایه گذاری کرد. آنها مخالف جنگ بودند و شعارهای میهن پرستانه را ترفند سرمایه داری غرب می دانستند. اندکی پس از پایان جنگ و شکست آلمان و در حالی که بحران اقتصادی وحشتناکی بر این کشور سایه افکنده بود و همزمان با تثبیت جایگاه بلشویک ها در روسیه، اسپارتاکیست ها در برلین قیام کردند رزا لوکزامبورگ هرچند زمان را برای این قیام مناسب نمی دانست اما با آن همراه شد. در نوامبر ۱۹۱۸ آنها تقریباً تمام برلین را در تسلط خود داشتند و به نظر می رسید کمونیست ها پس از فتح روسیه، در کمتر از یک سال، بزرگ ترین غول کاپیتالیستی اروپا را نیز به زانو درآورند. اما در کمتر از دو ماه راستگرایان افراطی که عموماً از نیروهای ارتشی برگشته از جنگ تشکیل شده بودند، با کمک پلیس سرکوب سنگدلانه یی را آغاز کردند. در ژانویه ۱۹۱۹ همرزم رزا، یعنی کارل لیبکنشت توسط راستگرایان دستگیر و بلافاصله ترور شد. همان روز رزا نیز دستگیر شد و در اداره پلیس شهر برلین به قتل رسید. پلیس قتل او را به عنوان عکس العمل برابر اقدام رزا برای فرار عنوان کرد.رزا لوکزامبورگ هنگام مرگ ۴۹ سال داشت و حالا جزء قدیسین جامعه آلمان محسوب می شود. شاید تقدیر با او مهربان بود که قبل از رسیدن به قدرت کشته شد. تاریخ ثابت کرده است انقلابیون پرشور عموماً در آزمون قدرت سربلند بیرون نمی آیند. لنین، استالین و مائو نمونه هایی مشهور از این اتفاق هستند.
تصویر در اداره پلیس برلین و تنها دقایقی قبل از کشته شدن رزا لوکزامبورگ است.

منبع : روزنامه اعتماد