نژاد ، زبان و مذهب

تركمن‌ها از نژاد زرد و از بازماندگان اقوام ترك مغولی هستند كه به تدریج از دوره حكومت تركان سلجوقی و به ویژه در زمان حمله مغولان وارد ایران شده‌اند. تركمن‌ها ویژگی‌های جسمانی خاصی دارند كه بعضی از آن‌ها عبارتند از : صورتی
گرد و پهن، جمجمه‌ای متوسط و گرد، چشم مورب و تنگ، صورت كم‌مو و رشد اندك موی سر و بدن در مردان، قد و اندام متوسط و لاغر، پوست زرد مایل به گندمگون، جدی، ‌فعال و مهمانواز. زبان تركمنی جزء زبان‌های تركی اغوز یا تركان غربی است. در مركز دشت گرگان و گنبد قابوس اهالی به سه زبان تركمنی، تركی و فارسی صحبت می‌كنند. هر یك از طوایف تركمن لهجه‌های مخصوص دارند. بیشترین اختلافات در گویش بین دو طایفه یموت و گوگلان دیده شود. این دو طایفه از نظر موقعیت جغرافیائی از هم دورترند. در حال حاضر اغلب آنان به زبان فارسی آشنایی دارند. ایل تركمن به طور كلی از نظر عقاید دینی،‌ پیرو مذهب تسنن (حنفی) می‌باشند.