گل ساعتی

گیاهی است پایا به ارتفاع ۹/۸ متر و دارای ساقه ای پیمان و نخ مانند. برگ های آن متناوب و بزرگ، به طول ۱۵-۶ سانتی متر، دمبرگ دار و دارای پهنكی مركب از سه لپ عمیق با ظاهر برگچه مانند كه سطح زیرین آنها كرك دار و كناره های آن دندانه های اره ای ریز و در سطح آنها رگ برگ های شبكه ای مشاهده می شود. گل های درشت، معطر و منتهی به دمگل دراز دارد. گلبرگ ها به رنگ سفید هستند. تخمدان، كركدار و سبز مایل به خاكستری و زبرین بوده و خامه دارای سه شاخه دراز بوده كه در انتهای آن كلاله های سرسان قرار دارد. از مشخصات دیگر گل این است كه در داخل جام آن تاجی از الیاف باریك سفید یا قرمز مایل به ارغوانی رنگ واقع در چند ردیف دیده می شود. میوه های آن مسطح، به رنگ مایل به سبز یا قهوه ای و با نقطه های گود و زیاد و دارای دانه های زرد مایل به قهوه ای است. اندام دارویی این گیاه شامل كلیه اندام های هوایی خشك شده است. اندام های هوایی پس از گل دهی یا میوه دهی در پایان فصل تابستان جمع آوری می شود. این گیاه معمولاً در مناطقی كه دارای آب و هوای ملایم باشد به خوبی رشد می كند. گل ساعتی دارای ۵/۲ درصد فلاونوئید است. این گیاه دارای اثر مسكن و آرامبخش بوده و در بی خوابی، اضطراب، دردهای با منشاء عصبی به ویژه در كودكان، اختلال در تنوس عضلانی، تاكی كاردی عصبی و آسم اسپاسمی مصرف می شود. اندام های هوایی گیاه خشك شده باید در بسته بندی های مناسب و دور از رطوبت و حرارت زیاد نگهداری شود. گونه های دیگر جنس پاسی فلورا ممكن است به جای گونه اصلی در بازارهای تجاری عرضه شود. بنابراین در تهیه گونه اصلی لازم است از روش های شناسایی و كنترل های كیفی و كمی استفاده شود. از فرآورده های موجود در بازار می توان هارمالین و والی فلور را نام برد. آثار جانبی در مورد مصرف آن تا به حال گزارش نشده است. ولی نباید از مقادیر زیاد دارو در هنگام بارداری و شیردهی استفاده شود.

منبع : روزنامه شرق