وداع با چشم آبی سینما

با مرگ «پل نیومن»، ستاره پرآوازه و بازیگر افسانه ای هالیوود، در خانه روستایی خود در «وست پورت» ایالت کانکتیکات و در سن ۸۳سالگی، سینمای جهان آخرین ستاره فیلم های کلاسیک را از دست داد. «پل نیومن» هرگز به آنچه «مزخرف» هالیوود می نامید چندان اهمیت نمی داد و ترجیح می داد در اجتماعی آرام در گوشه دیگر نقشه آمریکا زندگی و عشق دوگانه خود را در انجام امور خیریه و حضور در رقابت ها اتومبیلرانی دنبال کند.
با وجود تلاش های «نیومن» برای دوری از شهرت، حضور در نقش ضدقهرمانان چشم آبی و خوش سیمای فیلم هایی چون «هاد»، «لوک خوش دست» و «بوچ کسیدی و ساندنس کید» باعث شد این بازیگر برنده اسکار هیچگاه جایگاه خود را بعنوان یک ستاره هالیوود از دست ندهد.
«پل نیومن» ماه مه امسال بخاطر آنچه مسائل مربوط به وضعیت جسمانی عنوان شد، از کارگردانی نمایش «موش ها و آدم ها» نوشته «جان اشتاین بک» در سالن تئاتر «وست پورت کانتری» کناره گیری کرد. یک ماه بعد یکی از دوستاش فاش کرد او به دلیل ابتلا به سرطان ریه در مرکز بیماران سرطانی اسلون کترینگ در نیویورک بستری شده است.
همان زمان، «مارتا استوارت» که او نیز از دوستان او بود، روی سایت خود عکس هایی از «پل» را قرار داد که با ظاهری نحیف در یک مراسم خیریه شرکت کرده بود، اما «نیومن» همچنان به خلوت خود وفادار ماند و در واکنش به اخبار مربوط به جدالش با سرطان ریه، در بیانیه ای گفت که; حالش خوب است. «پل نیومن» کار بازیگری در تئاتر و تلویزیون را در سال۱۹۵۰ آغاز کرد و خیلی زود مورد توجه قرار گرفت و به سینما راه یافت.
او در دوران کاری خود یک اسکار و ۲ جایزه افتخاری برد و در بیش از ۵۰فیلم سینمایی از جمله «اکسدوس»، «بوچ کسیدی»، «حکم دادگاه»، «نیش» و «بدون قصد ارتکاب جرم» نقش های مهم داشت. او با تعدادی از بزرگترین فیلمسازان یک قرن اخیر از جمله; «آلفرد هیچکاک»، «جان هیوستن»، «رابرت آلتمن»، «مارتین اسکورسیزی»، «برادران کوئن»و... همکاری کرد و با ستاره هایی همچون; «الیزابت تیلور»، «لورن باکال»، «تام کروز»، «تام هنکس»، «رابرت ردفورد»و... همبازی شد. «نیومن» همچنین هر از گاهی با همسر بازیگر خود، «جون وودوارد» نیز همبازی می شد که با او یکی از طولانی ترین ازدواج های تاریخ هالیوود را داشت.
آنها در ۱۹۵۸ در «تابستان گرم طولانی» کنار هم بازی و همان سال ازدواج کردند. «نیومن» در عین حال در چند فیلم مانند «ریچل، ریچل» و «باغ وحش شیشه ای» همسر خود را کارگردانی کرد. او با وجود داشتن چهره زیبا و چشمان آبی نافذ با حضور قانع کننده در نقش شخصیت های شورشی، سرسخت یا بازنده مسیری خلاف ظاهر خود را طی کرد و به بازیگر محبوب منتقدان تبدیل شد. «کارین جونز»، منتقد نیویورک تایمز، پس از آنکه «نیومن» سال۱۹۹۵ در «آدم عاقل» به نقش آدمی خسیس ظاهر شد، درباره او نوشت: «برایتان قابل باور نیست که آدمی به خوش سیمایی «نیومن» چطور از چنین نقشی سر در آورده است.» از دیگر خصوصیات اخلاقی این ستاره سینما این بود که او تمایلی به انجام گفتگو نداشت و معمولا به کسی امضا» نمی داد، چراکه این کار را توهین آمیز می دانست. «نیومن» به امور خیریه علاقه داشت و از طریق شرکت تولید مواد غذایی خود میلیون ها دلار صرف این کار بویژه احداث اردوگاه هایی برای نگهداری کودکان بیمار کرد. او با جنگ ویتنام مخالف بود و افکاری کاملا دموکرات و مدافع حقوق بشر داشت. همین مسئله نیز باعث شد نام او در فهرست دشمنان «ریچارد نیکسون» رئیس جمهوری پیشین آمریکا قرار بگیرد که خود «نیومن» آن را از بزرگ ترین دستاوردهای خود می دانست.
● «پل نیومن» از زبان بزرگان سینما
در همین راستا و پس از انتشار خبر مرگ «پل نیومن»، بزرگان سینما از سرتاسر دنیا در پیام هایی، به ابراز احساسات نسبت به این بازیگر پرداخته و برای روح اش آرزوی آرامش کردند.
▪ روبرت ردفورد: لحظه هایی هستند که در قالب جمله نمی توان احساسات را بیان کرد. من دوست واقعی ام را از دست دادم. زندگی من و این کشور با وجود او جلوه دیگری داشت.
▪ دانیل کراگ: او یکی از بزرگ ترین بازیگران تاریخ سینمای جهان و مردی خوش چهره بود. با مرگ او، یک عصر بازیگری به پایان رسید.
▪ آرنولد شواتزینگر: او یک مرد انقلابی و انساندوست سخاوتمند بود که همه او را ستایش می کردند. او میلیون ها نفر را با نقش آفرینی های متفاوتش سرگرم می کرد و با کارهای انسا ن دوستانه اش، زندگی بسیاری از کودکان را نجات بخشید.
▪ ویکتوریا پرینسیپال: «نیومن» عرصه بازیگری را برای بسیاری از ما هموار ساخت. سخاوت او برای همه آن هایی که او را می شناختند، آشکار و برای آنها الهام بخش بود.
▪ جورج کلونی: «نیومن» همه چیز را نه فقط برای ما بازیگران، بلکه برای همه فراهم کرد.
▪ سالی فیلد: بسیار خوشبختم که با او آشنا شدم. جهان با وجود او خوش تر بود.
▪ دان گلیکمن: او استاد هنر بازیگری بود. هنرمندی که مورد احترام بازیگران هم عصر خود بود و همه علاقه مندان سینما به او عشق می ورزیدند

منبع : روزنامه ابتکار