داستان آخرین گل‌های داوودی - The Story Of The Late Chrysanthemums

سال تولید : ۱۹۳۹
کشور تولیدکننده : ژاپن
محصول : شوچیکو
کارگردان : کنجی میزوگوچی.
فیلمنامه‌نویس : یوشیکاتا یودا و ماتسوتارو کاواگوچی، برمبنای داستانی نوشته شوفو موراماتسو و اقتباسی تآتری، کار سانیچی ایوایا.
فیلمبردار : شیگتو میکی و یوزو فوجی.
آهنگساز(موسیقی متن) : سنجی ایتو و شیرو فوکائی.
هنرپیشگان : شوتارو هانایاگی، کاکوکو موری، گونجورو کاواراراکی و کوکیچی تاکادا.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۴۳ دقیقه.


توکیو، سال ۱۸۸۵. "کیکونوسوکه" (هانایاگی) را که قرار است جانشین پدر خوانده‌اش، "کیکوگوروی پنجم" (کاواراکی)، بازیگر کابوکی شود، "اوتوکو" (موری) دایه برادزش، نصیحت می‌کند. "اوساتو" مادر او که نگران رابطه‌ای ناخوشایند است. "اوتوکو" را بیرون می‌اندازد. "کیکونوسوکه" با عصبانیت از خانه می‌رود تا در اوزاکا هنرآموزی با مشقت بسیار و فداکاری‌های "اوتوکو" موفق می‌شود در حرفه‌اش تجربه کسب کند و نقشی در نمایش "بادبزن‌های سکی" به دست آورد که تحسین می‌شود. "اوتوکو" بدون توضیحی او را ترک می‌کند و "کیکونوسوکه" بعدها از ایثار او خبردار می‌شود. بعدها در اوزاکا خبر می‌یابد که همسرش به خانه محقرشان بازگشته و در اثر بیماری سختی احتمالاً تا فردا بیشتر زنده نخواهد ماند. "اوتوکو" از دیدن او به وجد می‌آید ولی سپس از او می‌خواهد تا آن‌جا را ترک کند و در مراسم برپاشده برای تجلیل از بازیگر شرکت کند. "اوتوکو" می‌میرد...
٭ نخستین قسمت از یک سه گانه درباره بازیگران. تراژدی پراحساس میزوگوچی در دنیای تآترهای کابوکی دوره میجی می‌گذرد و این به او امکان می‌دهد تا از فضای دوران معاصرش دور شود. از همان آغاز فیلم عناصر مصنوع و تزئینی دنیای نمایش حضور نیرومندی دارند. میزانسن میزوگوچی انزوای عشاق اصلی را در دنیائی که زیر سلطه تعصبات طبقاتی است برجسته می‌کند. استفاده بی‌پروای او از نمای بلند چشم‌گیر است. قدرت مشاهده میزوگوچی، "توهم ناتورالیسم" را برمی‌آنگیزد اما در واقع جنبه‌ای مدرن از سبک او است. و سرانجام مایه باشکوه فیلم: راز و رمز عشق و ایثار زن، هم‌زمان ساده و پرابهام، که به مرد غافل آگاهی ژرف ـ هرچند دیرهنگامی ـ می‌بخشد.