آسم ناشی از ورزش در فوتبالیست‌های باشگاههای تهران

ورزش از شایعترین عوامل مستعدکننده حملات آسم می‌باشد و در آسم خفیف، علائم بالینی ممکن است فقط با ورزش کردن ظاهر شود. موقعیت ویژه ورزش و طرح اتهام دوپینگ (استفاده از داروهای نیروزا) در ورزشکاران مبتلا به آسم، لزوم شناخت بهتر آسم ناشی از ورزش را با هدف کاهش عوارض این بیماری و یافتن راههای درمانی مناسب‌تر، آشکار می‌سازد. این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی صورت گرفت و جمعیت هدف فوتبالیستهای تهران بودند که ۴ باشگاه بطور خوشه‌ای انتخاب و ورزشکاران به صورت سرشماری بررسی شدند. نتایج حاصل از شرح حال، معاینات فیزیکی واسپیرومتری در حالت استراحت و در دقایق ۵ و ۱۲ بعد از یک دوره تمرین ۱۰ دقیقه‌ای ثبت گردید. میانگین سنی ۱۰۰ ورزشکار مورد مطالعه ۲۶/۴ ± ۲۰ سال، میانگین FEV۱ ۵ دقیقه قبل از فعالیت ۴۴/۰ ± ۱۵/۴ و در دقیقه پنجم و دوازدهم بعد از فعالیت ۵۴/۰ ± ۱۳/۴ و ۴۶/۰ ± ۱۲/۴ بود. تغییرات FEV۱ ، با افزایش سن کمتر شده بود و در مجموع ۶ نفر کاهش FEV۱ به میزان ۱۵ تا ۱۷ % داشتند. میانگین تغییرات FEV۱ قبل از تمرین آنها، ۵۲/۰ ± ۲۸/۴ و در دقیقه دوازدهم بعد از تمرین ۳۳/۰ ± ۵۷/۳ بود. شیوع آسم در این مطالعه ۶ % برآورد شد که مطالعات مشابه شیوع آن را ۳ تا ۱۱ % بیان کرده بودند. کم‌بودن شیوع آسم در نمونه‌های مورد بررسی را می‌توان به میانگین سنی بالا، نداشتن سابقه آلرژی و بیماریهای ریوی نسبت داد.

امین احتشامی افشار
اسداله اسدیان
عسگر زحمتکش
بابک ثابت

منبع : پایگاه اطلاعات علمی