هفتم ژوئیه سال ۱۸۱۱ ـ اعزام نخستین دانشجویان ایرانی به انگلستان و آرزوهای عباس میرزا ولیعهد

دولت وقت ایران (دوران فتحعلی شاه) هفتم ژوئیه سال ۱۸۱۱ میلادی دو ایرانی را به عنوان دانشجو روانه انگلستان کرد. این تصمیم که از سوی عباس میرزا ولیعهد وقت گرفته شده بود به تایید وزیر اعظم هم رسیده بود و سبب اتخاذ این تصمیم افزایش رفت و آمد فرستادگان انگلستان به ایران و نیاز مبرم به مترجم ماهر و مورد اعتماد بود و نیز کسانی بود که انگلستان را دیده و از اوضاع واقعی آن آگاه باشند.
سه سال بعد (۱۸۱۴) به همین ترتیب پنج دانشجوی دیگر از سوی عباس میرزا به انگلستان اعزام شدند.
مروری بر تاریخ قاجاریه نشان می دهد که عباس میرزا بیش از هر شاه و شاهزاده این دودمان نگران وطن، منافع آن و آینده اش بود. خاطرات ژنرال گاردان فرستاده ناپلئون به ایران که برای مدتی مدید همنشین عباس میرزا بود حکایت از وطندوستی و علاقه عمیق ولیعهد فتحعلی شاه به پیشرفت وطن و حفظ تمامیت و حاکمیت آن می کند.
گاردان نوشته است که عباس میرزا به خوبی می دانست که تا اکثریت مردم باسواد، روشن و خواستار ترقی نشوند کشور پیشرفت نخواهد کرد. به نوشته گاردان، عباس میرزا بارها گفته بود که مردم به همان اندازه که در اندیشه خانواده خود هستند باید به وطن و جامعه ملی نیز بیاندیشند. گاردان نوشته است که یک بار عباس میرزا از او پرسید که چه بکند تا ایرانیان به پای اروپاییان برسند ، آیا خواب و خوراک در پیشرفت انسان نقش دارد؟.
عباس میرزا پیش از پدر درگذشت و نتوانست شاه شود و به آرزوهایش جامه عمل بپوشاند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز