ناصرالدین شاه

ناصرالدین‌شاه (۶ صفر ۱۲۴۷ ه - ۱۷ ذیقعده ۱۳۱۳ ه)، معروف به "سلطان صاحبقران" و بعد "شاه شهید"، از شاهان دودمان قاجار ایران بود.
وی در سال ۱۲۴۷ هجری قمری در تبریز بدنیا آمد. مادر او مهد علیا نام داشت. خبر درگذشت پدرش محمدشاه را در سال ۱۸۴۹ میلادی هنگامی که در تبریز بود شنید، سپس به یاری امیرکبیر به پادشاهی رسید و بر تخت طاووس نشست. برای بازپس‌گیری مناطق شرقی ایران از دست انگلیس‌ها، به‌ویژه منطقه هرات کوشش کرد ولی پس از تهدید و حمله انگلیسی‌ها به بوشهر ناچار به واپس‌نشینی شد.
نخستین بار در ۱۸۷۳ میلادی به اروپا سفر کرد. او نخستین پادشاه ایران بعد از اسلام بود که به اروپا مسافرت کرد. آوردن دوربین عکاسی به ایران از جمله کارهای اوست.
دو روز پیش از پنجاهمین سالگرد به سلطنت رسیدنش در سال ۱۳۱۳ قمری ، در حرم حضرت شاه عبدالعظیم (ع) هدف گلوله میرزارضا کرمانی قرار گرفت و در حالی که خود را کشان‌کشان بر مزار جیران، سوگلی محبوبش رساند، از دنیا رفت. ناصرالدین شاه را در حرم حضرت شاه عبدالعظیم به خاک سپردند.

http://shalamshoorba.blogfa.com/post-۳۸۵.aspx

منبع : مطالب ارسالی