ملاعباس‌علی اختر طوسی

جنسیت: مرد
تخلص: اختر
تولد و وفات: (۱۲۶۸ -۱۳۳۳ / ۱۳۳۴) قمری
محل تولد: ایران - خراسان - مشهد
شهرت علمی و فرهنگی: عارف و شاعر
از هنگام کودکی به تحصیل علوم پرداخت و در فارسی و عربی استادی و خوشنویسی مهارت یافت. در عروض و قافیه مطالبی را آموخت و فن بدیع را نیز نیک می‌دانست. از عنفوان جوانی به سرودن اشعار پرداخت ، اما به گفتهٔ معصوم‌علی‌شاه "شاعری پاکدامن و پاک‌دهن بود" و هیچ‌گاه اعیان و ارکان مملکت را نستود. به شیراز و اصفهان و تهران سفر کرد و به سفر حج رفت و در عتبات مشاهد ائمهٔ اطهار (ع) را زیارت کرد. در اواخر عمر به مشهد رفت و به خدمت آستان قدس پرداخت. اختر در انواع شعر بالاخص غزل و قصیده دست داشت اما بیشتر اشعار او مدایح و مراثی است. خصوصاً حضرت‌علی (ع) و شهداء کربلا. اختر عمرش را در قناعت به‌سر برد. همهٔ عمر را مجرد زیست و جز با ارباب و جد و حال اصحاب فضل و کمال مصاحبت نکرد. وی مجموعه‌ای از اشعارش را در دفتری به‌نام "گلزار حسینی"گردآورده بود. صاحب "تاریخ تذکره‌های فارسی" نام وی را غلامحسین آورده بود.

منبع : مطالب ارسالی