میرقربانی، توره و اکبرپور مثلث رؤیایی ژنرال

بعد از ظهر پنجشنبه ۱۶ خرداد، چند نوجوان که در محوطه شهرک اکباتان تهران دنبال توپ می دویدند، برای لحظاتی دست از بازی کشیدند و مسیر حرکت صابر میرقربانی که همراه با نماینده باشگاه استقلال وارد یکی از بلوکها شد را تعقیب کردند.
یکی، دو نفر برای گرفتن امضا و عکس یادگاری جلو رفتند و وقتی درباره علت حضور مهاجم سابق صنعت نفت در آن محل پرسیدند، جواب شنیدند: «قرار است با هم همسایه شویم.»
میرقربانی در محاصره هم محلی های جدیدش تلویحاً پیوستن به استقلال را تأیید کرد و همان جا طعم اولین متلکها و رجزخوانی های طیف غالب قرمز دوست پایتخت را هم چشید.
نخستین رقابت جدی فصل نقل و انتقالات بین سپاهان و استقلال اتفاق افتاد. سپاهانی ها یکی روز پس از کنار رفتن از جام حذفی و به پایان رساندن یک فصل کابوس وار از صابر میرقربانی و احمد جمشیدیان به عنوان خریدهای جدید خود نام بردند و مانور قدرت در بازار نقل و انتقالات را آغاز کردند.
آنچه می توانست هواداران بی تاب و سرخورده این تیم را تا حدودی به زندگی بازگرداند. اما این سؤال کلیدی که چگونه میرقربانی بدون ذره ای درنگ و تأمل روی پیشنهادهای اغوا کننده تیم های تهرانی به ۵۷۰ میلیون سپاهان برای دو سال پاسخ مثبت داد و کار را تمام کرد؛ همچنان بی پاسخ باقی ماند.
در اواسط ششمین لیگ حرفه ای که با نمایش درخشان میرقربانی با پیراهن مس کرمان همراه بود؛ ادعاهای موثقی در مورد علاقه امیر قلعه نویی، سرمربی وقت تیم ملی به این بازیکن و آغاز مذاکرات پنهانی دوطرف برای پیوستن به استقلال مطرح شد.
بلافاصله منتقدان مقابل جریان حضور در اردوی تیم ملی در ازای امضای قرارداد با استقلال موضع گرفتند و برچسب «بازیکن قلعه نویی» را به پیشانی میرقربانی چسباندند، نمایش بی گفتگوی او در مس کرمان، حضورش در اردوی تیم ملی (ب) را کاملاً منطقی جلوه می داد اما با این حال حتی این اتفاق هم به توافقهای پشت پرده قلعه نویی و میرقربانی ربط داده شد و منتقدان سرسختانه می پرسیدند: «چرا میرقربانی به دلایل مختلف در هر دو دیدار رفت و برگشت مقابل استقلال غایب بود؟» جدایی ناگهانی قلعه نویی از استقلال به دنبال حذف حیرت انگیز این تیم از لیگ قهرمانان آسیا، پایان نافرجامی بر تمام گمانه زنی ها تلقی شد و حداقل برای مدتی دیگر کسی از پرونده مرموز استقلال و میرقربانی حرفی نزد.
پروژه ناتمام اما کمتر از یک سال بعد مجدداً به جریان افتاد.
امیر قلعه نویی در پی ناکامی های ناصر حجازی و فیروز کریمی به استقلال بازگشت و همزمان با تلاش برای قهرمانی در جام حذفی، اسامی نفرات مازاد و مورد نیاز خود برای فصل آینده را روی کاغذ آورد.
او که معتقد بود آگاهی بازیکنان فعلی از سیاست باشگاه در فصل نقل و انتقالات ممکن است به بی انگیزگی آنها در جام حذفی منجر شود؛ سعی کرد به صورت کاملاً پنهانی با گزینه های مورد نظر خود مذاکره کند، اما انتشار خبر توافق میرقربانی با سپاهان، سرمربی جدید را وادار به واکنش علنی کرد. قلعه نویی روی او حساب کرده بود و ۳- ۴- ۳ رؤیایی اش با ابراهیم توره در نوک خط حمله و میرقربانی و سیاوش اکبرپور پشت سر او شکل می گرفت.
به محض برقرار شدن اولین تماسهای تلفنی، صید جدید سپاهان حاضر شد با قبول رقمی معادل ۲۲۰ میلیون برای هر فصل که فاصله زیادی تا پیشنهاد سپاهان داشت، رنگ پیراهنش را از زرد به آبی تغییر دهد. او و قلعه نویی حرف یکدیگر را خوب می فهمیدند و صابر که یک سال از عمر فوتبالش را به پول صنعت نفت فروخته بود، این بار «دیده شدن» را به منافع مالی ترجیح داد.
مخالفت همسرش با سفر به اصفهان بهانه خوبی برای منتفی شدن قرارداد داخلی با سپاهان به شمار می رفت و حالا صابر میرقربانی در شهرک اکباتان تهران به فصل پر فراز و فرود پیش رو و عواقب مثبت و منفی تغییر مسیر ناگهانی اش فکر می کند.

امیر وفایی

منبع : روزنامه قدس