تجزیه ژنتیکی مقاومت به سفیدک سطحی در جو

به منظور تعیین نحوه توارث مقاومت به سفیدک سطحی در جو، نسلهای F۲, F۱ و F۳ در تلاقی های Afzal´Radical و Afzal´Cwb تهیه و در گلدان های آزمایشی در شرایط گلخانه در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار کشت شدند. هنگامی که برگ اول گیاهان به طور کامل ظاهر شد، مواد آزمایش با ایزوله سفیدک گرگان تلقیح شدند. اجزای مقاومت شامل دوره کمون، تیپ آلودگی و شدت آلودگی بر روی گیاهان یادداشت برداری شدند.
تجزیه میانگین نسلها با استفاده از آزمون مقیاس مشترک که همزمان تمام نسلها را مورد آزمون قرار می دهد، انجام گرفت. میانگین مربعات نسلها برای تمامی صفات معنی دار بود. اگر چه برای اکثر صفات اثر افزایشی، غالبیت و اثر متقابل ´ افزایشی و افزایشی ´ غالبیت معنی دار بود، ولی اثر غالبیت مهمترین عامل کنترل توارث در کلیه صفات مورد بررسی بود. متوسط توارث پذیری عمومی برای صفات و تلاقی های مختلف بین ۰.۷۸ تا ۰.۹۹ متغیر بود. درجه غالبیت برای کلیه صفات بیش از یک به دست آمد که تایید کننده عمل غالبیت و فوق غالبیت ژن ها در کنترل صفات بود.

محمدرضا نقوی
محمدرضا قنادها
بهمن یزدی صمدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی