۲۹ دی ـ ۱۹ ژانویه ـ به کدام نامزد برای رئیس جمهور شدن رای بدهیم؟ ـ وضعیت خاص رئیس جمهور در ایران

در پیامهایی ار نگارنده روزنامك سئوال شده است كه راه درست انتخاب رئیس جمهور چگونه است.
در پاسخ باید گفت كه در همه كتب مربوط به شرح دمكراسی، این مورد (خصوصیات رئیس جمهوری) آمده و می توانید پاسخ مشروح را در آنجا جستجو كنند. این خصوصیات بر حسب وضعیت و شرایط یك كشور در هر برهه از زمان فرق می كند و متفاوت است. این را هم بدانید كه «رای دادن» در یك انتخابات عمومی را امری مخفی قرار داده اند. بنا براین، نمی توان از كسی پرسید كه به چه كسی رای داده است و همچنین اصرار اكید شود كه به چه كسی رای بدهد. این كار بسته به نظر « رای دهنده » و رشد سیاسی اوست و باید در این كار مختار و آزاد باشد تا رای او مشروع و ارزش دمكراتیك داشته باشد.
«تاریخ» نشان داده است كه اتباع هركشور بر حسب مسائلی كه با آن رو به رو و یا دست به گریبان بودند به فردی از میان نامزدها رای داده بودند كه اطمینان یافته بودند بهتر از سایرین می تواند آن مشكلات را رفع كند. برای مثال: چرچیل در دوران جنگ جهانی دوم با هزار دوز و كلك انگلیسی ها را به پیروزی رساند، ولی وقتی كه جنگ به پایان رسید همین انگلیسی ها بركنارش كردند و « اتلی » را روی كار آوردند زیرا احساس كرده بودند كه چرچیل مرد جنگ و جدال است و قادر به حل مسائل اجتماعی ـ اقتصادی پس از جنگ نیست. آنان پس از ملی شدن نفت ایران، دوباره رفتند و چرچیل را رهبر خود كردند زیرا اطمینان داشتند كه فقط اوست كه می تواند ورق را برگرداند.
این را هم باید دانست كه طبق اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی؛ در ایران رئیس جمهور رئیس كشور نیست و تنها رئیس قوه مجریه و در حد یك نخست وزیر است ــ نخست وزیری كه به جای پارلمان، با رای مستقیم ملت برگزیده می شود. نه مانند كشورهای دیگر می تواند قضات دادگاههای عالی را منصوب كند و نه مصوبات مجلس با امضای او قانون می شوند، نه فرمانده نیروهای مسلح است و نه می تواند در تصمیمگیری های مهم و اساسی حرف آخر را بزند. در این شرایط فردی می تواند در سمت رئیس جمهور ایران برنامه هایش را به انجام برساند و موثر واقع شود كه با رئیس كشور و دو قوه حكومتی دیگر هماهنگ باشد، رابطه خوب داشته و از حمایت آنها برخوردار باشد. می دانیم كه قوه مقننه جمهوری اسلامی هم دارای دو بال است: مجلس و شورای نگهبان و مجلس بدون شورای نگهبان قادر به وضع قانون نیست و مصوبات مجلس پس از تایید در شورای نگهبان مركب از شش روحانی و شش حقوقدان قانون و لازم الاجرا می شوند.
نامزدهایی كه تاكنون در رسانه ها از آنان نام برده شده است قبلا دارای مقام بودند و به اعتبار این ضرب المثل كه درخت را از میوه اش قضاوت می كنند، رای دهندگان توان آنان را به مدیریت و حل مسائل بیش از هركس دیگر می دانند زیرا كه آنان را تجربه كرده اند. مسائل امروز كشور را كه لمس شدنی هستند باید در نظر گرفت و دید كدام نامزد قادر است آنها را حل كند و دست كم پیچیده تر نسازد و سپس به او رای داد. نكته مهم دیگر انتصابات هر رئیس جمهور است زیرا كه وی به تنهایی نمی تواند همه كارها را انجام دهد. بنابراین، انتصابات این نامزدها در سمت های سابقشان یك وسیله قضاوت در باره آنهاست. باید دید كه اطرافیانشان كدامند و چه كسانی را مقام خواهند داد و خصوصیات این افراد چیست. به علاوه، رای دهنده باید قادر باشد وضعیت كشور را در پایان دوره هركدام از نامزدها كه انتخاب شوند پیش خود مجسم سازد و با چشم باز رای بدهد. هر رای دهنده می تواند به آرشیو روزنامه ها مراجعه كند و اخبار مربوط به یك برهه و مثلا گزارش دستگیری شهرام جزایری و ... را بخواند تا نامی از نامزدی را كه می خواهد به او رای دهد در این خبرها برده نشده باشد. در نخستین گزارش مربوط به دستگیری شهرام جزایری، روزنامه كیهان چاپ تهران نام بسیاری از افرادی را كه جزایری به آنان و یا تبلیغات انتخاباتی شان كمك مالی كرده بود منتشر ساخته بود.
همین سر و صدای اجاره دادن اطاقهای مدارس در ساعات تعطیل بودن آنها و كرایه دادن دیوارهایشان به اصحاب آگهی های تجاری و طبقاتی كردن مدارس پولی و واگذاری موسسات و كارخانه های دولتی به افراد مورد نظر و با بهای نازل و شرایط سهل و ... می تواند گوشزد هایی به رای دهندگان باشند تا در انتخاب نامزد دقت كنند. نظام سابق حكومتی ایران دست كم موفق شده بود امر آموزش و پرورش را رایگان و یكنواخت (غیر طبقاتی) كند و سالها به این ترتیب ادامه داشت كه خارج ساختن آن از وضعیت رایگان و یكنواخت بودن منطقی و قابل قبول نیست و اگر نبود بودجه باعث این كار است می شود بر سیگار، بنزین، خانه ، مغازه و ... مالیات آموزشی بست و یا این كه برای حل مشكل مالی آموزش و پرورش مالیات اختصاصی سرانه وضع كرد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز