اثر داروی بنزالکونیوم کلراید در جوجه‌های گوشتی مبتلا به گامبورو

بیماری گامبورو (بیماری مسری بورس فابریسیوس) ماكیان یكی از معضلات حال حاضر صنعت مرغداری است كه كاهش خسارات ناشی از آن اهمیت خاصی دارد. اگرچه واكسن‌های گامبورو به صورت معمول مصرف می‌شوند، تقویت توان پرندگان مبتلا می‌تواند میزان ابتلاء و مرگ و میر را كاهش دهد و دوره بهبودی را سرعت ببخشد. در این مطالعه اثر بنزالكونیوم كلراید (بعنوان یك ماده ضدعفونی‌كننده) به مدت دو سال بر روی جوجه‌های گوشتی بررسی شده است. نمونه‌های ۲۵۰۰۰ تایی انتخاب گردیده و چهار دسته نمونه تحت بررسی قرار گرفتند به گروه اول پس از مشاهده آثار كالبدگشایی بیماری گامبورو، به گروه دوم پس از مشاهده آثار بالینی بیماری، در گروه سوم به همراه واكسن بورسین (در سن ۱۴-۱۲ روزگی) و در گروه چهارم به همراه واكسن دی ۷۸ (در سن ۱۴-۱۲ روزگی) داروی بنزالكونیوم كلراید تجویز شده است. بنزالكونیوم كلراید بصورت محلولهای ۱ در ۲۰۰۰، ۱ در ۴۰۰۰ و ۱ در ۱۰۰۰۰ و در فواصل۲۴و ۴۸ و ۷۲ ساعت در آب آشامیدنی جوجه‌ها تجویز گردید.بیشترین اثر در رقت ۱ در ۱۰۰۰۰و در مدت ۴۸ ساعت تجویز بنزالكونیوم كلراید مشاهده شده است كه این اثر در گروههای ۱و ۲ بهتر از دو گروه دیگر بوده است و دارو در مدت ۲۴ ساعت مصرف، بهتر از مدت ۴۸ ساعت موثر بوده است.بطوركلی بنزالكونیوم كلراید بطور معنی داری میزان ابتلاء و مرگ و میر ناشی از بیماری گامبورو را كاهش داده و دوره بهبودی ازبیماری را كوتاه كرده است.
دكتر حسین نجف زاده ورزی

منبع : مؤسسه مرغداری ایران