فقط بگوئید نه

وقتی دخترک نوجوانی بودم و در کانزاس زندگی می‌کردم، دعوت جشن تولد دوستانم را می‌پذیرفتم. ولی وقتی روز میهمانی فرا می‌رسید، هیچ‌گاه تمایلی نسبت به رفتن احساس نمی‌کردم. مادرم همیشه می‌گفت: الین، راه بیفت و برو! خودت که می‌دانی همیشه به تو خوش می‌‌گذرد!در نتیجه، راه می‌افتادم و می‌رفتم و حق هم با مادرم بود، چون همیشه به من خوش می‌گذشت.
سال‌ها به درازا کشید تا فهمیدم از آن جهت به من خوش می‌گذشت که از آن نوع اشخاصی نیستم که چهار یا پنج ساعت در جائی باشند و بگذارند به آنها بد بگذرد. حتماً شما نیز از این نوع اشخاص هستید.
وقتی دوستتان غافلگیرتان می‌کند تا آخر هفته در شام او سهیم شوید، قبول می‌کنید چون نه برنامه دیگری دارید، نه بهانه‌ئی را به‌خاطر می‌آورید. در نتیجه، بلند می‌شوید و می‌روید.
اغلب نیز به شما خوش می‌گذرد. اگرچه این امر لزوماً به این معنا نیست که ترجیح نمی‌دادید به کار دیگری بپردازید. مثلاً نشستن در خانه و اندیشیدن به مفهوم حیات، یا فقط استراحت مطلق و بدون انجام هیچ‌کار دیگر ....
وقتی من و همسرم به ساده‌سازی زندگی‌مان پرداختیم، به همه اموری نظر افکندیم که آنها را به انجام می‌رساندیم، چون گفته بودیم که چنین خواهیم کرد ـ مانند قبول دعوت شام دوستان ـ یا از آن جهت که احساس می‌کردیم باید آنها را به انجام برسانیم ـ مانند برنامه‌های ایجاد پشتوانه مالی برای گروه خیریه‌ئی که به آن تعلق داشتیم. و سرانجام یک روز، دیگر هیچ یک از این کارها را نکردیم. اگرچه چندی طول کشید تا به این نقطه برسیم، اما سرانجام آموختیم که نه بگوئیم.
وقتی این را به یکی از دوستانم گفتم، گفت:ولی اگر من به مردم نه بگویم، آنها هم کم‌کم ترکم خواهند کرد.وقتی این نکته را به او خاطر نشان ساختم که در هر حال، این افراد کسانی هستند که او تمایلی به معاشرت با آنها ندارد، گفت: ولی می‌خواهم آنها به معاشرت با من تمایل داشته باشندقطعاً برای نه گفتن باید به نقطه‌ئی رسیده باشید که میل شما به نرفتن، بیش از جلب رضایت و محبوبیت باشد.
وقتی گوش سپردن به ندای درونتان را آغاز می‌کنید، اوضاع و شرایطی را که سبب می‌شوند از انجام امور دلخواهتان یا بودن خوشتن واقعی‌تان بازمانید، احساس خواهید کرد. آن‌گاه خواهید توانست در نهایت لطف و ظرافت از آنها برحذر بمانید.
به نقطه‌ئی می‌رسید که باید محکم و استوار باشید و به آن‌چه که شما را از هدفتان باز می‌داردبگوئید. شاید زندگی اجتماعی‌‌تان کاهش بیابد. ولی شاید همین کاهش موجب افزایش رشد درونتان شود. یعنی فرصت و نیروئی ایجاد کند تا به آن‌چه که واقعاً می‌‌خواهید بپردازید.

منبع : مطالب ارسال شده