گروه فلدسپات

آلومینو سیلیكاتهای پتاسیم دار (ارتوكلازها) یا سدیم و كلسیم دار (پلاژیوكلازها) هستند. كانیهای این گروه در دو جهت رخ با زاویه ۹۰ درجه و یا نزدیك به آن دارند. به جز در فلدسپاتهای باریم‌دار چگالی كانی‌ها حدود ۲/۵۵ تا ۲/۷۶ است.
ساختمان فلدسپاتها از شبكه بی‌پایان چهار وجهی‌های Sio۴ و ALo۴ تشكیل شده است.
تركیب شیمیایی وضعیت ساختمانی فلدسپاتها كمك فراوانی در شناسایی انواع آن می نماید. وضعیت ساختمانی تابع دمای تبلور و تاریخچه گرمایی كانی‌های فلدسپات است.
فلدسپاتها به دو دسته اصلی فلدسپاتهای پتاسیم‌دار و فلدسپاتهای پلاژیوكلاز تقسیم می‌شوند.
از مهمترین كانیهای گروه فلدسپاتهای پتاسیم (K.feldespars) می‌توان به میكروكلین و ارتوكلازها (ارتوز) اشاره نمود.
بسیاری از بلورهای ارتوكلازها درشت و صورتی رنگ می‌باشد.
آلبیت و آنورتیت دو كانی مهم از دسته فلدسپاتهای پلاژیوكلاز هستند. این دو كانی میتوانند به طور تدریجی به هم تغییر یابند. رنگ سفید، خاكستری یا صورتی، كلیواژهای عمود بر هم و سختی ۶ تا ۶/۵ مهمترین خصوصیات عمومی این دو كانی می‌باشند.
● پیدایش :
فلدسپاتها عمدتاً بسیار دیر و زمانی كه بخش اعظم ماگما انجماد یافت متبلور می‌شوند.
در زمان انجماد ابتدا پلاژیوكلازهای كلسیم‌دار متبلور می‌شوند سپس پلاژیوكلازهای سدیم‌دار تشكیل می‌شوند.
فلدسپاتها معمولی‌ترین كانیهای سنگهای آذرین و فراوانترین كانی پوسته جامد زمین می‌باشند.
ذخایر اقتصادی و تجاری آن معمولاً در پگماتیتها و سنگهای دانه درشت گرانیتی دیده می شود.
در رسوبات، اثرH۲o یا آب‌CO۲ دار در آن موثر بوده باعث تجزیه و تبدیل آن به كانی‌های رسی مانند كائولن می‌شود.
● موارد استفاده:
پودر آنها در صنایع سرامیك‌سازی بكار می‌رود. فلدسپاتهای دارای آلومینیوم در ساختن شیشه‌های مقاوم در برابر خمیدگی، حرارت‌های ناگهانی و برخورد اشیاء بكاربرده می‌شوند.

منبع : سایت مفاهیم