افسردگی چیست و چگونه می‌توان علائم آن را شناسایی کرد؟

افسردگی در واقع یك بیماری فراگیر و لطمه زننده به روح و روان آدمیست كه از مشخصات آشكار آن می‌توان به احساس پوچ بودن و ناراحتی، احساس ناامیدی و یا بی‌ارزش بودن و حتی داشتن تفكرات منفی اشاره كرد. گفته می‌شود كه افسردگی عموما با نشانه‌های فیزیكی همراه است كه معالجه نسبت به آن چندان ثمربخش نیست. عموما فرد مبتلا به افسردگی دارای رفتاری كند و آهسته است. محققان می‌گویند كه سه گونه اختلالات افسردگی و پریشان خاطری وجود دارد كه عبارتند از افسردگی پیشرفته، اختلال روانی به صورت افسردگی و افسردگی شیدایی. اینگونه اختلالات روانی در مقیاس‌های شدت و طول مدت، نشانه‌هایشان با یكدیگر متفاوت هستند. محققان علوم رفتاری می‌گویند كه افسردگی‌های پیشرفته دارای نشانه‌ها و علایمی هستند كه می‌توانند فعالیتهای روزمره، مطالعات، خواب،‌ خوردن و شركت در فعالیتهای خوشایند و سرگرم كننده را تحت تاثیر قرار دهد. چنین حالتی ممكن است برای دفعات گوناگون در طول زندگی آدمی روی دهد. محققان معتقدند كه نوع دیگری از افسردگی با درجه‌ شدت پایین‌تر، اختلال روانی به صورت افسردگیست كه در واقع دارای نشانه‌هایی طولانی مدت است كه بر اساس آن شخص از انجام مناسب فعالیتهای روزانه و یا برخورداری از احساساتی خوب و دلپذیر محروم می‌شود. بسیاری از مردم كه مبتلا به این گونه از افسردگی هستند، همواره دوره‌های پریشان خاطری قابل توجهی را در برخی از برهه‌های زندگی خود طی می‌كنند. محققان همچنین با اشاره به نوع سوم افسردگی و پریشان خاطری می‌گویند، نوع سوم افسردگی كه در واقع یك اختلال روحی شیداگونه است، نام بیماری افسردگی دو قطبی را نیز به خود گرفته است. این نوع از افسردگی، البته نه به اندازه دو نوع قبلی ذكر شده، موجب ایجاد تغییراتی در خلق و خوی آدمی می‌شوند.در پاره‌ای از مواقع، احساسات و خلق و خوی آدمی، دارای جوش و خروش‌هایی شده، با این حال در بیشتر مواقع این احساسات رنگ رخوت و سستی به خود می‌گیرند. هنگامی كه یك شخص مبتلا به این نوع از افسردگی دوران بیماری خود را طی كند، می‌توان گفت كه شخص تمامی نشانه‌های مربوط به این بیماری را از خود بروز می‌دهد. این نوع از ابتلا به افسردگی و پریشان خاطری، در بیشتر مواقع، تفكر، قوه‌ متفاوت، حتی رفتارهای اجتماعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد كه در نتیجه به بروز مشكلات جدی برای شخص و اطرافیان منجر می‌شود. محققان می‌گویند كه هنوز درمان دقیقی برای اینگونه از افسردگی دریافت نشده است.
● علایم ابتلا به افسردگی
محققان علوم روانشناسی و روانپزشكی بر این باورند كه اشخاصی كه به نوعی به افسردگی و پریشان خاطری مبتلا هستند، لزوما تمامی نشانه‌های این بیماری را در خود ندارند، گاهی فردی مواردی از علایم این بیماری را از خود بروز می‌دهد و گاهی نیز شخص دیگری پیدا می‌شود كه حداكثر این نشانه‌ها را در رفتار و احساسات خود بروز می‌دهد.این اعتقاد علمی وجود دارد كه با توجه به شخص، شدت علایم ابتلا به افسردگی و پریشان خاطری در دوره‌های مختلف زندگی متفاوت هستند.
ـ نشانه‌ها و علایم شناخته شده این بیماری عبارتند از:
▪ ناراحتی‌های همیشگی
▪ احساس پوچ بودن، پریشان خاطری
▪ احساس ناامیدی و بدبینی
▪ احساس گناهكار بودن
▪ بی ارزش بودن و ناكارآمد بودن
▪ از دست دادن علایق و تفكرات دلپذیر در جریان تفریحات و سرگرمی‌ها
▪ كاهش قوای بدنی و كرخت و سست شدن رفتار
▪ داشتن مشكلات در امر تمركز، به خاطر آوردن امور و تصمیم‌گیری
▪ پریدن از خواب و یا خواب زیاد
▪ از دست دادن میل به غذا خوردن و یا كاهش وزن و حتی بالعكس داشتن میل شدید به خوردن غذا و خواب زیاد
▪ به مرگ و خودكشی فكر كردن و تلاش جهت خودكشی
▪ احساس خشم و بی‌حوصلگی
▪ علایم فیزیكی طولانی‌مدت كه معالجات پزشكی پاسخگوی آنها نیستند از جمله سردرد و دردهای مزمن
▪ عصبانیت‌های غیر معمول
▪ كاهش نیاز برای خوابیدن
▪ صبحت كردن زیاد- كاهش قوای قضاوت و داوری
▪ رفتارهای نادرست اجتماعی
● علل ابتلا به افسردگی
برخی از انواع افسردگی و پریشانی خاطر در خانواده‌ها همه‌گیر می‌شوند كه نشان دهنده آن است كه در واقع سستی رفتاری در میان افراد یك خانواده می‌تواند منشاء وراثتی داشته باشد. همچنین این باور علمی و روانشناختی وجود دارد كه در برخی از خانواده‌ها به نظر می‌رسد كه افسردگی‌های پیشرفته نسل به نسل بروز می‌كنند. هرچند تحقیقات نشان داده‌اند این امكان وجود دارد كه پریشان خاطری و افسردگی پیشرفته در خانواده‌هایی كه سابقه این بیماری ندارند نیز ظهور یابد. با این حال یك نكته محرزست و آن اینكه چه از طریق وراثتی و یا خیر، اختلالات رفتاری مربوط به پریشان خاطری و افسردگی اغلب مربوط به بروز تغییراتی در ساختار بدن یا عملكرد آن است. تحقیقات نشان می‌دهند افرادی كه دارای سطح پایینی از خود باوری هستند و اغلب نگاه بدبینانه‌ای نسبت به خود و دنیای اطرافشان دارد و نیز به سرعت تحت فشار استرس‌های محیطی مستاصل می‌شوند، آمادگی كامل برای ابتلا به افسردگی دارند. از سوی دیگر تحقیقات سالهای اخیر نشان می‌دهند كه تغییرات فیزیكی در بدن انسان می‌تواند با تغییرات روحی و روانی نیز همراه باشد. بر این اساس گفته می‌شود كه بیماری‌هایی از جمله اختلالات مغزی، سكته‌های مغزی و حملات قلبی، سرطان، پاركینسون و اختلالات هورمونی می‌تواند عامل ابتلا به افسردگی شوند كه در نتیجه موجب آن می‌شوند كه شخص بیمار، سست و كرخت شده و اقدامی جهت مراقبت از خود در برابر این بیماری‌ها صورت ندهد و بدین ترتیب بهبود شخص همواره به تعویق می‌افتد.

منبع : روزنامه تفاهم