دور جوان ها پرسه می زنم

منچستریونایتد که برای کسب عنوان قهرمانی رقابت‌های این فصل فوتبال انگلیس تنها به کسب یک امتیاز برابر آرسنال نیاز داشت، بعد از تساوی صفر بر صفر مقابل تیم لندنی در اولدترافورد برای هجدهمین بار قهرمان انگلیس شد. این یازدهمین قهرمانی منچستر با حضور سرالکس فرگوسن روی نیمکت در این رقابت‌ها بود. خیلی قبل‌تر از بازی با آرسنال، مسجل بود که «من‌یو» جام این فصل را به اولدترافورد می‌برد و درباره این موضوع هیچ بحثی وجود نداشت اما از همه مهم‌تر مردی است که برگی از تاریخ فوتبال جزیره به حساب می‌آید. سرالکس فرگوسن، دقیقا همان شخصی است که اگر می‌خواهید به عناوینش پی ببرید باید نگاهی به کتاب رکوردهای فوتبال بیندازید. فرگی افتخارات خارق‌العاده‌اش را همیشه در بالاترین سطح ممکن به دست آورده و برای این منظور خط سیر مشخصی را طی کرده است.
سوال اینجاست که چطور سرالکس توانسته با این پتانسیل در بالاترین قله بایستد؟ و چگونه او بازی «برنده، برنده» همیشگی را تداوم بخشیده؟ البته جواب این سوال‌ها را باید در جملات خود او پیدا کنیم، به‌طوری که بارها عنوان کرده: «دوست دارم دور و بر جوان‌ها پرسه بزنم، من عاشق بودن با سه پسر و تنها نوه‌ام هستم و درست در باشگاه از اینکه با ولبک و ماکدا هم‌صحبت می‌شوم لذت می‌برم.» او این جملات را با همان لبخند همیشگی‌اش بیان می‌کند. راز موفقیت فرگی در راز جوانی‌اش نهفته است. او درست در هر دهه همین منش را تکرار می‌کند؛ سیاست با جوان‌ترها بودن، این روش فوق‌العاده است، چون گری نویل، پل اسکولز و رایان گیگز همان‌هایی هستند که زیر دست او بزرگ شده‌اند! سیاستی که از سال ۱۹۹۰ خیلی زود توسط فرگی در دستور کار باشگاه قرار گرفت و حالا ثمره‌اش به وضوح نمایان است. اما آیا راز جوان ماندن و زنده‌دلی او در محیط باشگاه خلاصه می‌شود؟ روزی ما ساعت‌ها درباره نحوه تمرینات، چیدمان زمین تمرین و ... حرف می‌زدیم ولی فکر می‌کنید فرگی تنها دغدغه‌اش در آن زمان چه بود؟ سرکشی به بیمارستانی که ویژه کودکان سرطانی است! او توانسته این روحیه را در وجودش حفظ کند و از سوی دیگر هم خودش و هم دار و دسته‌اش را موظف می‌کند تا در چارچوب خاصی قدم بردارند.
فرگوسن در این‌باره اعتقاد دارد: «بازیکنان در هر کجای دنیا که هستند باید از سلامت روح و جسم‌شان مراقبت کنند، این موضوع همان آدرسی است که آنها برای موفقیت به دنبالش می‌گردند، زندگی حرفه‌ای در این چیزها خلاصه می‌شود.» او درباره خوشگذرانی بازیکنان چنین عقیده‌ای دارد: «امروزه بازی‌های لیگ برتر در سطح بالایی برگزار می‌شود و ما بیشتر از قبل شاهد درگیری‌های فیزیکی هستیم، بازیکنان باید از لحاظ قوای جسمانی در شرایط ایده‌آلی به سر ببرند تا بتوانند از پس جنگ‌های تن به تن برآیند، اگر قرار باشد در فوتبال مدرن خیلی راحت به این فاکتورها برسید باید در چارچوب خاصی حرکت کنید، البته ما هیچگاه با بازیکنان جوان‌مان به مشکل برنخوردیم، آنها همیشه آزاد هستند!» حالا فکر می‌کنید چرا فرگی تا این حد به پسران جوانش اهمیت می‌دهد و رفتار آنها را تحت کنترل دارد؟ او خودش بارها عنوان کرده: «زمانی که به تیم آمدم برایان رابسون جزو یکی از بهترین بازیکنان «من‌یو» بود، کسی که همیشه جوان‌ترها از او الگو می‌گرفتند اما در اینجا نکته‌ای وجود دارد، او (برایان) به مرز ۳۰ سالگی رسیده بود و دیگر از لحاظ فیزیکی نمی‌توانست مانند دوران اوجش باشد، درست در همین مقطع سنی در فوتبال مصدومیت به سراغ ستاره‌ها می‌آید و حالا فکر می‌کنید آیا او می‌تواند دوباره کارگشای تیم باشد؟ اما بازهم او در زمان خودش بهترین بود، چون همیشه چارچوب‌هایش را رعایت می‌کرد و اگر همین حالا نیز عضو تیم بود به عنوان یک «پدیده» شناخته می‌شد.» روش‌های دیگری نیز هست که فرگی آنها را به تیم تزریق می‌کند، اعتماد به نفسی که او به تیم داده یکی از همان فاکتورهایی است که هوش و دانشی منحصر به فرد به آن آمیخته شده، او حتی از شکست‌ها و ناکامی‌هایش به خوبی یاد می‌کند: «ما اغلب می‌دانیم که چه کارهایی را باید انجام دهیم، ساختار تیمی ما مشخص است، ما روی جوان‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنیم که خیلی راحت روی بازی‌هایمان تاثیرگذارند. ما دقیقا می‌دانیم چه بازیکنانی را در چه زمانی خریداری کنیم، به‌طور مثال وقتی وین رونی را به خدمت گرفتیم، او را از ۱۴ سالگی زیر نظر داشتیم. رونالدو نیز به همین صورت کم‌کم شکل گرفت، او کاملا جوان و بی‌تجربه بود اما حالا در بالاترین نقطه ایستاده، ما برای او از خیلی سال‌ها قبل برنامه‌ریزی کرده بودیم و برای این کار با اسپورتینگ لیسبون کاملا هماهنگ عمل کردیم. درست در تابستان ۲۰۰۳ هنگامی که او می‌خواست لیسبون را ترک کند من به پیترکنیون گفتم که خیلی زود باید این جوان پرتغالی را به خدمت بگیریم به دلیل اینکه او آینده درخشانی خواهد داشت و ما این پسر را به خدمت گرفتیم و مدیربرنامه‌های او به همراه مادرش این انتقال را تکمیل کردند.
از همان لحظه به بعد برنامه‌های اختصاصی که برای کریس در نظر گرفته بودیم مو به‌مو اجرا شد. حالا او به‌عنوان بزرگ‌ترین بازیکن جهان شناخته شده، البته در پشت این پروسه برنامه‌های مدونی نهفته است و فکر می‌کنید چرا باشگاه‌های بزرگ خواهان به خدمت گرفتن او هستند؟ دقیقا زمانی که رئال‌مادرید ۶ بر ۲ مغلوب بارسلونا شد بازیکنان با او تماس گرفتند که اگر می‌خواهد به برنابئو برود اشتباه بزرگی را مرتکب خواهد شد.» فرگی درباره کارلوس ته‌وس نیز می‌گوید: «کارلوس یکی از بهترین بازیکنان ما است، او توانایی بسیار بالایی دارد و درست مثل یک شیر بازی می‌کند اما قراردادش کمی با مشکل مواجه شده. انتخاب او برای حضور در زمین از میان تمام بازیکنان خوبی که در اختیار داریم کار را برایمان سخت کرده است. به نظر من در حال حاضر نباید حرف از پول به میان آید! انتخاب بازیکن برای من در درجه اول اهمیت قرار دارد که آیا او می‌تواند نظرم را جلب کند یا نه.
من کیفیت را می‌بینم و همین مساله برایم اهمیت دارد. بازیکنان می‌دانند که من به خوبی آنها را زیر نظر دارم، وقتی به ریوفردیناند تذکر می‌دهم او حساب کار را می کند، یا برباتف، بازیکنی که شاید نتواند به اندازه کریس رونالدو تکنیکی باشد یا مانند وین رونی با سرعت بالا در زمین بازی کند اما خیلی خوب با تیم هماهنگ شده و همیشه در فضاهای مناسب جاگیری می‌کند. لمس توپ، کنترل و پاس‌هایی که می‌دهد نشان از هوش بالای این مهاجم بلغاری دارد. او تا به امروز گل‌های بسیار مهمی را برای ما به ثمر رسانده و من به خوبی می‌دانم که چطور از او استفاده کنم».

منبع: Times
ترجمه: حسین جوادی

منبع : روزنامه وطن امروز