تور بزرگ برای صید کاخ سفید

اوباما تور بزرگ خود را آغاز کرده است به این امید که هموطنانش را متقاعد کند برای رهبری ابرقدرتی همچون آمریکا لیاقت دارد، او همانند ستاره محبوب راک در ادامه تور جهانی خود به اروپا وارد می شود جایی که آنرا اوباما لند (سرزمین اوباما) نامیده اند زیرا بیشتر از ۷۰ درصد در نظرسنجی های صورت گرفته گفته اند اگر می توانستیم رای دهیم به اوباما رای می دادیم) اما تور واقعی اوباما در ۴ نوامبر آینده در انتخابات آمریکا در ایالت های اوهایو، تگزاس یا کالیفرنیا خواهد بود.
این سفر ۲۰ هزار کیلومتری و شش روزه که از بغداد و کابل آغاز شده، ازامان، بیت المقدس و رام الله گذشته و به لندن، پاریس ،لندن ختم می شود فقط ترفندی برای رسیدن به کاخ سفید است.
ترفندی غیر قابل اجتناب که بنا بر دلیلی ساده مهم است.کاندیدای دموکرات در نظرسنجی ها هنوز نتوانسته است از مک کین جمهوریخواه فاصله زیادی بگیرد. اوباما فقط ۵ درصد از مک کین پیشی گرفته است. اطرافیان اوباما این فاصله را کافی نمی دانند و اعتقاد دارند با توجه به وضعیت اسفناک کشور، میزان نفرت از دولت جمهوریخواه و تبلیغات ضعیف مک کین این میزان فاصله طبیعی نیست.
این پرسش مطرح می شود چرا در نظرسنجی اخیر واشنگتن پست ABC/ در۱۶ ژوئیه از میان افرادی که اعلام کرده اند احتمالا قصد شرکت در انتخابات را دارند تنها ۵۰ درصد در مقابل ۴۲ درصد مک کین از اوباما حمایت کرده اند؟ کسانی که اعلام کرده اند حتما در این انتخابات شرکت خواهند کرد نیز ۴۹ درصد به اوباما رای مثبت داده اند و ۴۶ درصد نیز مک کین را انتخاب کرده اند. این در حالی است که در نظرسنجی سی ان ان در برابر ۴۵ درصد طرفدار مک کین ۵۰ درصد به اوباما رای داده اند. این نظرسنجی ها در حالی عجیب است که ۶۹ درصد آمریکایی ها نسبت به سیاست بوش نظر منفی دارند. چرا کاندیدای دموکرات پس از شکست هیلاری کلینتون نتوانسته است جهشی رو به جلو داشته باشد؟یکی از دلایل مهم این روند کند سیاست خارجی و امنیت ملی است که همیشه نقطه ضعف سنتی دموکراتها بوده و اکنون به باراک اوباما به ارث رسیده است.
انتخاب کنندگان و حتی افراد مستقل سناتور جوان ایلینوا را تقریبا در تمامی زمینه ها به مک کین ترجیح داده اند. زیرا او جوانتر و دارای ایده های نو و متناسب با زمانه خود است بهتر می تواند با بحران اقتصادی آمریکا روبرو شود. بهتر می تواند مشکلا ت اجتماعی، نظام بهداشتی،آموزش، مهاجرت، قیمت بنزین و گرم شدن آب و هوا را برطرف کند. تنها نقطه سیاه، اعتماد ۸۰ درصدی آمریکایی ها به مک کین جهت تامین امنیت ایالات متحده، رهبری نیروهای مسلح حاضر در عراق و افغانستان و تعامل با دیگر قدرت هاست. در این زمینه تنها ۵۵ درصد از آمریکایی ها صلاحیت اوباما را در تامین امنیت ملی تایید می کنند.
حتی برای پایان بخشیدن به جنگ عراق که اکثریت آمریکایی ها آن را اشتباهی استراتژیک می دانند و می خواهند هر چه زودتر خاتمه یابد آنها به خلبان سابق جان مک کین بیشتر اعتماد دارند (۴۷در صد در برابر ۴۵) کسی که با تقویم خروج نیروها نیز مخالفت می کند. اوبامای ۴۶ ساله هیچ سمتی در سیاست خارجی نداشته است و هیچ کارنامه قابل توجهی در این زمینه ندارد.
سیمای چند ملیتی و دورگه کسی که پدرش کنیایی و مادرش آمریکایی است، در اندونزی و سپس در هاوایی پرورش یافته شاید در نظر فرانسویها و آلمانیها جذاب باشد اما این موضوع باعث نمی شود آمریکاییها به آسانی فراموش کنند که او تا کنون به عراق و افغانستان و حتی ایران سفر نکرده بود.
او بنا بر ضرورت انتخاباتی و نه بر اساس اعتقاد و به منظور جذب آرای چپهای دموکرات در زمینه سیاست خارجی اظهارنظرهایی کرده است که مجبور شده مدتی بعد آنها را پس بگیرد. برای مثال او دیگر برای دیدار بی قید و شرط با احمدی نژاد آمادگی ندارد، و بویژه خروج بی قید و شرط و فوری نیروهای آمریکایی رااز عراق وعده نمی دهد.
اوباما در طول هفته اخیر دیدگاه های جهانی خود را به گونه ای روشمند توضیح داده است و گزینه های سیاست خارجیش را در مقاله ای در نیویورک تایمز، سخنرانی در واشنگتن و میزگردی در دانشگاه پوردو دو لافایت تشریح کرده است. او توضیح داده است چگونه از ایالات متحده در برابر تهدیدهای قرن ۲۱ محافظت خواهد کرد و در مسیر روند خلع سلاح هسته ای گام برخواهد داشت، کمک به توسعه را دوبرابر خواهد کرد و حضور نظامی آمریکا را در افغانستان تقویت می کند و در برنامه ای تدریجی (حداقل از ۱۶ ماه آینده تا سال ۲۰۱۰) نیروهای آمریکایی را با مشورت ژنرالها و فرماندهان نظامی و بر حسب شرایط از عراق خارج می کند.
این برنامه بسیار معتدل است و تعجب برانگیز نیست.این برنامه بازتاب رویکردی است که بر مبنای آن تیم سیاست خارجی اوباما که از اعضای سابق دولت کلینتون هستند تصمیم دارند در لوای واژه «تغییر»به اجماع رئالیستی دموکرات ها در زمینه سیاست خارجی تکیه کنند اجماعی که «لیبرالیسم بین المللی» را جایگزین سیاست میلیتاریستی بوش می کند اما با وجود تفاوت میان این دو رویکرد شاهد تغییرات ریشه ای در روابط خارجی ایالات متحده با سایر کشورهای جهان نخواهیم بود.
تور بزرگ اوباما فرصتی مناسب برای این کاندیدای جوان است تا چهره ای جدی از مواضع خود نشان دهد; مواضعی که با تبلیغات گسترده به طرز وسیعی نیز منعکس خواهند شد زیرا این سفر، «سفر جادویی اوباما» است که همراه او تعداد زیادی از خبرنگاران و روزنامه نگاران حضور دارند و سه شبکه بزرگ تلویزیونی نیز سفرش را پوشش می دهند و اینجاست که او می تواند خود را در قامت رئیس جمهوری واقعی معرفی کند و نشان دهد مصمم است تا چهره آمریکا را در جهان احیا کند; چهره ای که از سوی بوش مخدوش شده بود.
البته این سفر بدون خطر هم نیست. رفتن اوباما به آلمان و سخنرانی در برلین شاید باعث تنش در قلب دولت آلمان میان مرکل و مخالفینش شود. اوباما باید هنگام دیدار با پترائوس نیز مراقب باشد او طراح افزایش نیروهای نظامی است طرحی که اوباما با اطمینان از شکست آن سخن گفته بود. اما کاندیدای جوان خیلی زود نکات را یاد می گیرد در حال حاضر او از موفقیت ها استقبال می کند و خود را از اتهامات گذشته تبرئه می کند.
تور بزرگ بیشتر از هرچیز فرصتی برای یادگیری است.

نویسنده : مجتبی نجفی

منبع : روزنامه مردم سالاری