یا احمدی نژاد یا ۱۰رئیس جمهور

در کشوررهایی با مولفه ها و مختصات ایران ، رئیس جمهور یا مقام ارشد اجرائی کشور در صورتیکه بتواند محور عملکرد و برنامه های خود چه در زمان ارائه برنامه ها برای انتخاب مردم وچه در طی دوره مسئولیت را بر اساس یکی از مطالبات مردم متمرکز کرده و تلاش خودرا برای تحقق آن به کار گیرد می توان عنوان موفقیت برای ایشان متصور بود.
چراکه در تمامی دولت های پیشین جمهوری اسلامی ایران که در حال گذار از مرحله توسعه ودرآستانه جهش بزرگ در سطوح امنیت ملی ، اقتدار بین المللی واقتصادی می باشد، همواره مدار حرکت حول موضوع خاصی قرار دارد.
باجستاری درآنچه اتفاق افتاده می توان اوضاع ایران را دردولت آقای موسوی به عنوان آغازین دولت پایدار پس از انقلاب اوضاع دفاع از آرمانهای انقلاب و جغرافیای میهنی و ایدئولوژیک نام برد. شرایطی که نه مجال توسعه یافتگی به معنی دانشگاهی مهیا بود و نه روحیه دولتمردان به اقتضاء آنچه دفاع مقدس موجب شده بود، پتانسیل ورود به عرصه تکنولوژی و تثبیت ارکان علمی در سطح کلان و منطقه راداشت.
پس از پایان جنگ تحمیلی وباآغاز به کار دولت هاشمی رهیافت نوینی برای عمران و آّبادانی کشور شکل گرفت ،‌عرفی که گرچه با نهادینه کردن فساد در لایه های مدیریت زمینه ساز بروز نگرش غیرتخصصی در حوزه مدیریت ارشد ، و منفعت طلبی های کارگزاران منتسب به دولت خاطره سالهای پرمحتوی و غرور آفرین دفاع مقدس را مخدوش کرد اما، در نهایت موجب توفیق محور حرکت دولت و ارتقا سطح عملکرد عمرانی در مقیاس ملی گردید. صرفه نظر از اختلاف نظام درآمدی وعدم نشاط عموم جامعه که براثر فشار تورم و رعایت نکردن عدالت در توزیع ثروت و امکانات همچنان دغدغه طبقه پایبند به آرمانهای اسلام وانقلاب را شکل میداد و اینهمه در سایه فامیل گرایی آقازاده محوری عبور از توسعه عدالت محور و ایجاد فضای ارعاب و وحشت عمومی شکل گرفت ،‌دوران سازندگی را میتوان تنها در پیشبرد برنامه های زیر ساختی موفق دانست.
انفعال محافل دانشگاهی ناشی از غیر قابل دسترسی بودن فضای مدیریت کشور ،‌که از آن به عقلانیت و خردورزی فرهیختگان نام میبرند از سویی،‌ عدم تحلیل و تدارک صحیح جبهه مقابل و دولتی کردن انتخابات به جای نفوذ به لایه های مردمی از سوی دیگر و شاید توازن قدرت در بین حلقه احزاب مدعی سالهای منتهی به خرداد ۷۶ موجب اقبال عمومی به شعار توسعه سیاسی اصلاح طلبان شد.
عنوانی که نخست جمعیت بزرگی از سطوح مختلف که هرکدام قرائت منحصر به فردی از اصلاحات داشت را حول خاتمی گرد هم آوردو علی رغم ترمیم نقاط تاریک حوزه تصمیم سازی ملی رفته رفته اعتبار خود را در میان برگزیدگان و اهالی اتدیشه از دست داد. شاید بتوان تنها دست آورد بزرگ این پرده از داستان دولت های پس از انقلاب را در ایجاد فضای نقادی و احیاء روحیه پرسشگری برشمرد ،‌مولفه ای که در نهایت بدلیل عدم پایبندی اعتقادی و باور عمیق دولتمردان موجب فتح سنگر به سنگر پتانسیل به جای مانده در اداره امور کشور شد. پذیرش قدرت نظام سلطه ،‌گسترس اندیشه های سکولاریستی ،‌ به سخره گرفتن ایدئولوژی حکومت داری اسلامی ،‌حمله به جایگاه رفیع ولایت فقیه ،‌استفاده ابزاری از پتانسیل بانوان ،‌ترجمان فلسفه ورشکسته غرب با تکیه بر ادبیات نوین ، ایجاد عرف سیاسی مدرن به معنی پس زدن اندیشه سیاسی اسلام و سرانجام واپسگرایی مطلق در حوزه اندیشه و معرفت شناسانه همه آن چیزی است که دولت اصلاحات برای ایرات اسلامی به ارمغان آورد. گواه این مدعا تاکید بر تصویب لوایح دوقلو و انشار کتاب تبیین برنامه چهارم توسعه است.
در شرایطی که ترویج استیلای هژمونی دروغین غرب می رفت تا اراده دولتمردان را به کلی منفعل و مستاصل نماید و از سویی برخی از دانش آموختگان مکاتب سکولاریستی رسالت خود را در بمباران ایدئولوژیک و تضعیف روحیه جوانان و دانشجویان این مملکت به شایستگی دنبال میکردند، تنها همت متعالی احمدی نژاد که برخواسته از آموزه های مکتب تشیع بود کمر به رمزگشایی از متون جریان نفاق حاکم بر کشور بست.ظهور چهره ای بدون پشتوانه تشکیلاتی سیاسی وتنها در قامت شهردار محبوب تهران هرگز خطری برای خط تخریب آرمانهای امام و انقلاب به حساب نمی آمد غافل از آنکه گفتمان هشدار دهنده و خارج از مشرب سیاسی و تبلیغاتی موجود آرام آرام در باور مردم جای گرفت . ملتی که در طول سالهای پس از انقلاب هیچگاه طعم دولت اسلامی اصولگرا به معنی درست که در قبال مردم شانی جز خدمتگذاری برای خود قائل نبود نچشیده بود،‌به یکباره با ورود خود حلقه های لیبرال دموکرات و اندیشه های ناثواب را منزوی و فرزند ملت را به مسند خدمت و نه قدرت نشاند.
در منطق نوین تصمیم گیری ملت ،‌ دولتی با آستانه تحمل بالا که با الگو قراردادن شیوه حکومت داری صالحان رویکرد کلان کشور در تمامی حوزه ها را براساس بازگشت به مبانی مکتبی قرار داد ،‌برگزیده شد. دولتی که در پیام خود برای ملت آرمان عدالت گستری و مهرورزی به ارمغان آوردو روحیه تلاش خستگی ناپذیر و جهادی را در بدنه مدیریت کشور احیا نمود. آز آغازین روزهای فعالیت همت والای ایرانی اسلامی مردم را طلب و فعل خواستن رامشق اهالی حکومت نمود. سرود تقوی و پاکدامنی ،‌استمداد از امام زمان (روحی فدا) ودرآخر بانگ توحید را از بلندای محافل بین المللی سرداد.
با قیاس آنچه در ۲۴ سال منتهی به دولت نهم رخ داده و حجم جراحی های صورت گرفته در حوزه های مختلف، همه با نگارنده هم عقیده اند که دولت دهم یا باید در اختیار دکتر احمدی نژاد قرار گیرد یا ۱۰ رئیس جمهور برسر کار آیند بلکه هرکدام در ادامه روند دولت اقدام کارگشای سطحی از سطوح اصلاحات انجام شده باشند. ذکر گوشه ای از این اقدامات در پایان از باب اتمام حجت و توقع ملت با مسئول اجرایی آینده میهنشان ولو شخصیتی سوای دکتراحمدی نژاد خالی از لطف نیست./
۱) اعتقاد و اتکا به نیروی ایمان و احاطه معنویت در تمام شئون جامعه اسلامی و بازگشت استراتژی های کلان کشور به الگوهای اسلامی
۲) احیاء گفتمان نهج البلاغه و عدالت گستری و مهرورزی
۳) شکستن عرف موجود محافل قدرت و تغییر زاویه نگرش دولتمردان به اصالت کلام –ره- و خواست مردم
۴) عدم سهم دهی های متداول سیاسی و اعتقاد به استقلال تصمیم گیری ها و بسط حلقه مدیران با رویکرد خردمحوری و شایسته سالاری
۵) حمایت معنی دار از گسترش علم و تکنولوژی- به عنوان مثال گسترش ثبت اختراعات، پرتاپ موفقیت آمیز ماهواره امید، دستاوردهای موسسه رویان، پیشگامی منطقه ای در نانو تکنولوژی دستاوردهای علمی هسته ای
۶) احیاء روحیه حق گویی و شهادت طلبی و شکستن هژمونی غرب ونظام سلطه
۷) احیاء‌و توجه به کرامت انسانی شهروندان و تکریم عزت ملی
۸) مبارزه با فساد اداری وتلاش برای نهادینه شدن الگوی بهینه بهره وری
۹) حفظ حرمت فرهنگ ملی وتلاش برای مبارزه با انحرافات عقیدتی و اخلاقی
۱۰) اصلاح ساختار ویران اقتصادی از جمله _طرح موفقیت آمیز مسکن مهر، توزیع سهام عدالت از دهک های پایین به بالا، سفرهای استانی و آشنایی نزدیک با مشکلات مردم،اصلاح نظام بانکی و بیمه ، انحلال سازمان مدیریت و ارتقاء‌آن به معاونت به معنی تغییر رویکرد برنامه نویسی و سیستم تخصیص بودجه، کنترل مصرف نهاده های انرژی مانند بنزین، طرح موفق بنگاه های زودبازده ، اجرای مقدماتی نظام پرداخت هماهنگ ،‌ برنامه برای هدفمند کردن یارانه هاو...

مسعود پیری

منبع : پایگاه خبری دیلم