آقا محمدعلی بهبهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: آقا محمدباقر وحید بهبهانی
تولد و وفات: (۱۱۴۴ -۱۲۱۶ق) قمری
محل تولد: عراق - کربلا
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، متکلم و رجال‌شناس امامی
در کربلا متولد شد.مدتی در بهبهان اقامت داشت و در محضر پدر به‌ تحصیل مشغول بود. سپس به کربلا رفت و چندین سال در آنجا با پدر خود به ‌تدریس استغال داشت. بعد از ورود به عراق به‌علت شیوع طاعون و به‌جهت اصرار اهالی کرمانشاه به ایران آمد و بقیه ایام عمر را در آن ولایت به‌سر برد ، چندان‌که به آقا محمدعلی کرمانشاهی معروف شد و اعقابش نیز به‌ آن منسوب شدند. بهبهانی از سرآمدان علماء معقول و منقول و محققی بی‌نظیر در متون فروع و اصول و معارف و ادبیات عرب بود تا آنجا که پدر او او را بهاءالدین روزگار خود می‌دانست. آقا محمدعلی ، پس از پدرَ ، از مراجع بزرگ ایران بود و تا زنده بود فقیهی به‌ شهرت و بزرگواری وی در ایران وجود نداشت. او در اجراء حدود و احکام ، شخصاً اقدام می‌کرد. آقا محمدعلی با صوفیه سخت مخالف بود و در رد آنها "رسالۀ خیراتیه" را نوشت. در سال ۱۱۹۲ق به‌ رشت رفت و با هدایت اللّه‌خان رشتی مصاحب شد و کتاب "مقامع" را به‌نام او تألیف کرد. آقا محمدعلی در کرمانشاه درگذشت ، مقبرۀ وی به‌نام سر قبر آقا معروف است. از آثار وی: "مقامع‌الفضل" ، شامل هزار و دویست مسأله و حاوی مطالب مشکله بسیاری از فقه و تاریخ که حاکی از جامعیت و آگاهی بهبهانی در اکثر علوم و فنون متداول می‌باشد و هریک از مطالب طرح‌شده درخور آن است که کتابی مستقل شود؛ "انتخاب‌الزاد"؛ "تاریخ‌الحرمین"؛ "سنهٔ‌الهدایهٔ لهدایهٔ‌السنهٔ"؛ "سهوالاقلام"؛ "الفائدهٔ فی مصرف ردالمظالم"؛ "الفذالک فی شرح‌المدارک"؛ "رسالهٔ فی‌الفیض‌الالهی"؛ "قطع‌القال والقیل فی‌انفعال‌القلیل"؛ "قطع‌المقال فی رد اهل‌الضلال" ، در رد صوفیه؛ "مساحهٔ‌البلاد"؛ "مشکاهٔ‌العارفین"؛ "مظهرالمختار"؛ "معترک‌الاقوال"؛ "معرفهٔ‌الائمهٔ"؛ "مفتاح/فتاح‌المجامع بمفاتیح‌الشرایع"؛ "خوان‌الاخوان".

منبع : مطالب ارسالی