ستاره نقطه تی تی اف! بخش اول

این که چرا ستاره نقطه تی تی اف عنوان این مقاله شد دلیل خاصی ندارد اما در واقع همان *.ttf است و معنا و مفهوم آن این است که این متن مربوط به فونت و از این جور حرفهاست. فونت ها هم همان طور که احتمالا می دانیم ( بخوانید نمی دانیم ) خانواده هایی دارند و از قضا گاهی فرزندانی نیز به دنیا می آورند! این مطلب به دلایل فراوانی که شاید در طول آن ذکر شود و شاید هم نشود ارتباط خاصی به فونت های فارسی (؟) پیدا نمی کند بلکه به فونت های لاتین و شاخه های متنوع و بی شمار طراحی فونت در ممالک مترقیه مربوط می باشد. فلذا اصلا به ما مربوط نمی شود!
در فونت های فارسی (؟) به غیر از فونت های استاندارد و نرمال که برای کارهای چاپی و در صفحه آرایی های کتاب و مجلات و روزنامه ها به کار می روند تقریبا فونتی که بتوان آن را در زمره ی دیگری جای داد به طور جدی طراحی نشده است. البته مستثنی کنید فونت ها و تایپ فیس هایی را که طراحان برای کارهای شخصی خود طراحی می کنند و در واقع تمایلی به عرضه ی آنها ندارند : مثلا تایپ فیس آقای ساعد مشکی یا آقای رضا عابدینی یا آقای فرهاد فزونی و... که می توان آنها را در خانواده ی Distorted (= دارای اعوجاج یا معوج ! ، با این وضع کلمات دخیل آن وقت انتظار دارند که ما لاتین ننویسیم ، آخر معوج هم شد معادل! البته چولیده را هم می توانید به مناسبت پاس داشتن فارسی داشته باشید! ) یاTypewriter (= ماشین تحریری ) قرار داد.

شهاب سیاوش